"“Yazarlık, kelimelerin kölesi olmaktır; ama iyi haber şu ki, kelimeler genellikle çok tutsak canlıdır.” – Franz Kafka"
"“Yazarlık, kelimelerin kölesi olmaktır; ama iyi haber şu ki, kelimeler genellikle çok tutsak canlıdır.” – Franz Kafka"
Bu nedenle köleci dönem içindeki iman, totem dönemi aşıp totem dönemi ıslah eden ittifakın imanı olmaktan çoktan çıkmıştı. Daha çok sınıfsal çıkarla yansıma ve yansıtmaları da iman üzerine bindiren sınıfsal zümreler; bu iman çıkarları içindeki köleleri de sosyo toplum çıkarına arkaikti özlem olan ortaklaşmanın kolektif süreçli imgelerine ereksetişin
Görsel olarak baktığımız durumlar bize türlü biçimle yansır. Büyük küçük; uzun kısa; renkli renksiz; eğri düzgün; biçimli biçimsiz; yakında uzakta; burada orada gibi birçok üssü durumlarla yansır. Bunlar siz ölçmediğiniz sürece belirsizdirler.
Öyleyse irade ve özgür irade neydi? Tabii ki bir yanıyla kuruntuydu. Bir yanıyla inşaydı. Zorunluluğun eş deyişle devamlı olmayan kesikli sürekliliğin ve zıtların birbirine dönüşmesi karşısında özgürlük bir kuruntuydu. Ama ancak ve ancak zorunlu olurla üreten ilişkiler üzerine de bir irade ve özgür oluşun; özgürlüğün ve özgür iradenin
Sosyal alan 50 üssü 1 + 1 depo enerji sağlamasını yaptıktan sonrası boşluk enerji düzenine geçer. Yaklaşık olarak sosyal alan boşluk enerji düzeni, her yönde aynı tek düzedir (izotropiktir). Bu aşamada
Kişi dışında, kişinin özüne doğru enerji sağlaması olan karşılanmalara sahiplik yönelmesi vardı. Bu meşruiyet olandı. Kişiye meşruiyet olanın dışta sağlama yapma işi çok zorluklarla karşılanır. Bu tür karşılamalarını yapmak için insan canını dişine takar. Canını dişine taktığı çabalarını kişiler dışta bir araya gelmenin dayanışmasıyla kişi-kişi bağıntılı sosyal olan,
Eylem kendisi kadarla düşünme, fikir, bilinç, istek, duygu, belirme olmalarla sınırlanır. Bu hal olgu durumdur. Olgu olay ile yeniden sanal bilinç üzerine etki iken bilinçte imaj bütündeki alanı kadarla eyleme etki tasarım olmakla eylem üzerine tekrar bilinç etkisidir.
Doğa içinde var olmaya çalışıyoruz ama bir türlü doğanın bir parçası olduğumuzu kabullenemiyoruz.. .İlk çağda yada bu gün değişmeyen tek şey. Beyinde gerçekleşen kimyasal elektriksel bir takım süreçlerin parmak uçlarımızda gerçeklik bulmasıdır.
Her şeyin sınırı olduğu bir dünyada, büyük ya da küçük şekilde sınırsız sahip olma güdüsüyle yaşamak, hayvandan daha aşağı bir varlık demektir.
