"Yarın, bitmemiş taslaklarımızın çeyiz sandığıdır." – Virginia Woolf (kurgusal)"
"Yarın, bitmemiş taslaklarımızın çeyiz sandığıdır." – Virginia Woolf (kurgusal)"
yaşamın içinden bir yaşam seçtik kendimiz için seçtiklerimizi sevgimizle yoğurduk ,
sabrımızı koyduk , çılgınlıklarımızı yarıştırdık , anlayış gösterdik saygı duyduk birbirimizin yaşamlarına
ve benim içimde o yeşerdi onun içinde de ben yeşerdim
içimizde bir orman gizliyorduk, dışımızdan ırmaklar akıyor her buluştuğumuzda
Geniş meydanda tekrar dolanmaya başladım. Çevremdeki her şey bana, ben de onlara yabancıydım. “Ne iyi ettim de şu Paris’e geldim” demek, bana kısmet değilmiş, diyor, üzülüyordum.
Birinin koşarak durağa gelip,aniden durup,ellerini cebine koymasını normal karşılamıştı insanlar.
günlük tarzında aklıma gelen iç seslere anlık verilen cevaplar. Bir direniş yazısı bence bu.
Sen kendi dünyasında Aşk’a aşık, aşkı tek bir şeyde değil her yerde her şeyde arayan deli bir adam. Ben aşkı sen de bulduğunu sanan kör bir aşık.
Hava kararmak üzere. Emreyle 2 haftadır sanal konuştuğum kız’ın yanına gidiyorum 1 saatlik bir yolculuk bizi bekliyor. Otobüs full dolu. En arka koltuğa çöreklendim. ” Nerelisin hemşerim ” diyen koltuk yoldaşımla hiç konuşmadım.
Hayat karşısında soruları olan insanlar büyük insanlardır, ama huzurlu olanlar tatmin edici cevapları bulunanlardır…
Otobüsün camından anneme, kardeşlerime baktım. Onları sanki bir daha hiç göremeyecekmişim gibi geliyordu. Henüz üç-dört yaşında olan kardeşim bile ağlıyordu.”Gözüme çöp kaçtı.” diye de bir bahane bulmuştu.
Bedava sahiplenmelerin kaybetme kaygısı, erken birlikteliklerin geç anlaşılan mecburiyete bulaşmış sevdası.
