"Bir kitaba hayat vermenin en iyi yolu, ona bir cinayet işlemek gibi davranmaktır: kanıt bırakmayın." - Stephen King"
"Bir kitaba hayat vermenin en iyi yolu, ona bir cinayet işlemek gibi davranmaktır: kanıt bırakmayın." - Stephen King"
Tilkinin bile kestirme yolu değil en kolay yolu tercih edişi gibi. Benmerkezcil bir ivmeyle büyük tıkanışa doğru hızla ilerledi insanlık. Herşey tıkandı,üretimin önü bile kazanç sağlayanların tercihlerine dayalı olarak kapatıldı...
Artık yanlış yüzler ve silik kelimelerle dolan çöp bidonum olmayacak ve yıldızlarda aramayacağım sevgi umutlarında ötesinde demiyeceğim
YZ
sinemaya dair anekdotlar
(Teninin kokusunu, özlerim tabii ben. Ama sevinirim, bir başkası benim kadar içine çekemez.) Büyümeye devam etmeliyim..
Çeken ve iten, karşıt ve aynıydılar. Korkak ve deli cesurdular. Ne gülmek kadar iyimser, ne ağlamak kadar kötümserdi yaşamları. Zıtlıkların ortasında bir yerdeydiler. Aslında, hiçbir yerdeydiler. Olmak istedikleri “hiçlik” aralarda bir yerlerde olamazdı çünkü.
Özetle insan vardır ve var olduğunu anlayacak bir bilince sahip olduğu için belki de var olmanın bedelini ödemek gibi ağır bir külfete katlanma zorunluluğu ile cezalandırılmış tek türdür bu gezegende.
Ünlem, virgül,üç nokta...
Ne fark eder ki ben noktayı koyduktan sonra.
Nokta nokta nokta...
Çıkarsın kentin sokaklarına, her birini ayrı ayrı dolaşır, ayrı ayrı insanların yüzlerine gözlerine bakarsın, göz göze gelebileceğin birini ararsın.
‘Aslında bu ben değilim, aslında ben sizin gibiyim’ demek için.
Anlarsın.. Kimsenin yüzünde gözü yoktur.
Düşüncenin insan bazından ele alınmasında entellektüel açıdan yazara yazar demek,şaire şair demek,sanatçı demek tüm yüreğini ortaya koymuş,kabına sığmayan bir kişiliği oluşturan bir bütünü meydana getirmek demek değil midir?..
Hiçbirşeyi algılamıyor yüreğim,bildiğim tek doğru sensin.Sana uzanıyor her gökkuşağının o esrarengiz renk karmaşası.Bakıyorum herkes birşeyler yazıyor. Yazdığını okuyacak vakit bile bulamıyor...
