"Kitaplar, yatağa atmak için çok ağır, ama beyne atmak için çok hafif şeylerdir." – Terry Pratchett"
"Kitaplar, yatağa atmak için çok ağır, ama beyne atmak için çok hafif şeylerdir." – Terry Pratchett"
İnsanlar genellikle, içinde yaşadıkları toplumun kendileri hakkında ne diyeceğine, ne düşüneceğine bağımlı olarak yaşarlar. Bu bağımlılık, insanları din ahlakının gereklerini yerine getirmekten alıkoyar. Kurallarını toplumun koyduğu, adeta bir din gibi benimsenen ve uygulanan bu yaşam şeklinin dayanağı, ‘çoğunluğa uyma’ mantığıdır. Bu batıl gelenek toplumda öyle yerleşmiştir ki, kişiler
Felsefe insan olmanın en temel noktasıdır..İnsanın nesnel ve öznel bir bütünlük olduğu ancak felsefenin, sistemli düşünmenin gerçekleşmesiyle yaşam bulur..Bu bağlamda her insan bir düşünürdür..
Eee, ne dersiniz, kolay mı bahara yelken açmak? Bakmayın siz, sırtınızı kızdıran güneşe, şen şakrak daldan dala konarak ötüşen, tomurcuk derdine düşmüş ağaç dallarıyla flört edenlere...
Gece yorgun, devrildi üstüme. Devrik tümcelerim geldi peşi sıra. Devrik tümcelerimle beraber ben de devrildim sessizce. Şimdi sen de bunu yalnızca oku ve düşün. Sakın ses çıkarma bana. Ben susmayı biliyorsam; artık sen de öğren ve yalnızca işine bak; yapabilirsen…
akın zamanda yaşadıklarım beynimin bardağını taşıran son damlanın da düşmesine neden oldu. Çivim çıktı, ayarım bozuldu. Bir kendime baktım, bir aynaya… Bir gariplik var bende. Beklenmedik olaylar karşısında ŞAŞKINA DÖNME tepkimi yitirmişim. Karşılaştığım, gördüğüm baktığım hiçbir olay beni hayretler içinde bırakmıyor artık.
Aynı olmak, her yönüyle eşit olmak anlamına gelmeli midir? Yoksa ayniyet kavramı, farklı farklı özelliklerimizle birlikte ortak bir “pınardan” fışkırdığımızı mı hatırlatmalıdır bize?
Murtaza Efendi bekçilik yaparak evine ekmek götürmeye çalışırken, gece, soğukta, üç kuruş maaşını alırken yalnız olduğunu ne şiddette hisseder sizce? Ölümüne hissetmez mi? Ya da hissettiği yalnızlık değil de çaresizlik mi? Yalnızlık çaresizliğin en kötüsü
Aklın ilahlaşmasıyla, bilgi saltanatını ilan etmiş oldu. Bilgi demek güç olduğuna göre ne kadar çok şey biliyorsanız o kadar akıllı ve güçlüsün demek anlamına geldi. Bilginin insanı ukallaştırdığı, aksine insanı yabancılaşmaya sürüklediği görmezlikten gelindi. Bilginin insanı insanlıktan çıkardığı söylenseydi aklın ilahlığına sorgu kapısını açacaktır.
Düşüncenin amacı nedir? Düşüncenin diyalektik hareketini, nesnel gerçekliğin diyalektik hareketine uydurmak....
Sizce bu yalnızlık meselesinden Fellucede'kilerin veya evsizlerin veya ezilenlerin ne kadar haberi var?Burjuva portakal soyarken bile kendini yalnız hissedebilirken. Ya da acaba ezilenler sadece portakal soyarken mi kendini yalnız hissedebilirler???
"Babası gelirken baklava alır mısın?Kızımızın tatlı zamanı geldi!!!! "
İnsan hayatı gel git üzerine kurulu olduğuna göre insanı yaşam dengesini bozan görünen görünmeyen kaygıyı oluşturan ve korkuyla bütünleşen hayati örneklere geçebiliriz.
Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Kuramı, adını duyduğum günden beri sık sık düşer aklıma. İnsanın karmaşık yapısından dolayı bu kuramın geçersizliğine dair eleştiriler öne sürülsede; insan ve ihtiyaçlarını tanımlamada önemli bir basamak olduğunu düşünürüm bu kuramın. En azından, insan ve ihtiyaçlarına ilişkin bir öngörü koyar ortaya
Birçok büyük kentlerde olduğu gibi Malatya’da ‘dilencilik’ bir kent sorunudur…
Dilenciliğin insanlık onuru ile bağdaşmadığı bir gerçek…
İnsanlık onuru ile bağdaşmayan ve Peygamber Efendimizin diliyle; “şerefsizlik” sayılmış bu dilencilik sektörüne “DUR!” demenin zamanı gelmiştir, diye düşünüyorum…
Kim Demiş Avrupa İnsani Medeni,
Ne Edep Kalmiş Ne Haya çırılçıplak Bedeni,
Açmaksa Bedeni Olmaksa Medeni,
Desene Hayvanlar Dahada Medeni
karamanoglu mehmet beyi arıyorum bileniniz duyanınız var mı???
