nostaljik
Gölgen Gönlüme Düştü
GÖLgen gönlüme DÜŞtü... / UYUYORdum; / Zifiri karanlıkların en karasının
Şiir > Başkaldırı
karamsar
Çoğul Sürgünler
Biz, çoğul sürgünleriyiz, bu bahçenin, / ( Her ağacın piçi (sürgünü), kendi baltasına
üzgün
Tutsak Düşmüş Çığlıklarım Var...
bakışların kuytulanıyorken yüreğimde / düşlerim düşer gecenin koynundan / düş
üzgün
Beklemiyor Zaman
Telaşım, kızgınlığım / Durduramadığım zamana / Sana değil hırçınlığım, aynalara
olumsuz
İsyan... Ben
Varlığım sürekli,sürekliliğim yorucuydu..Radikal kesinti olmadı,enerjiyi sıfırlamıyor.Keza iş için enerjiyi anlamsızlaştırıyor!İnsan hayvanı ciğerlerime batırıyor enjektörlerini!..Etrafımdakiler annem,babam vs..Birer
karmaşık
Ayrık Otu
Gelincik tarlasında süzülen kırmızılığa inat arsız ayrık otu yetişti; bahçıvanın her temizlediğinde yeniden yeşermesini emrederek üstelik.
olumsuz
Tek Dişi Kalmış Canavar
Neymiş efendim, batılılılar daha uygarmış / Öyle uygarlığın Allah belasını versin
karamsar
Menşei Kirli Bebek
Gövdesinden vurulmuş henüz fidan çağında / Karanlık ortasında dertlerin kucağında /
olumlu
Çoğul Sürgünler - - Ben, Umut! -
İğdiş edilmiş şu bahçenin, en arsız sürgünü (piçi), / Yağmalanmış düşlem evi,
üzgün
Issızlıkta Yok Olmak İstercesine
Issızlıkta Yok olmak İstercesine / Yağmurların şarkısında üşüyor yüreği /
üzgün
Asıl Olan Ben mi Körüm...
Siz hiç bilirmisiniz, / Limon acısında gözyaşlarını, / Onun acısında
