Yalın yalnızlığım kanat açtı uzaklara
Kıpkırmızı gökyüzü
Dünkü serseriliğim eleğini asmaz duvara bilirim
Bilirsin aldırmam güneşin yalvartan sıcağına
Aldırmam kapımı çalan dilencinin
Ellerimi turuncuya boyamasına
Sözlerimi de boyayamaz ya!
Yine hangi mezardan çıktın
Kim bilir
Ruhumu ne zaman kanatmıştın?
Ne önemi var?
Dudaklarını mühürledim ayrılığın
Tutuklu kaldı sevapların
Ne zamandı son yolculuğa çıkmıştın
Uğruna dökülmüştü kristal kadehlerde kırmızı şarap
Sen henüz ölmemiştin
De ki ben deliyim
Yalan
Kimse bilmiyor
Bilemez de
Ben
Sana yazılmış
Kırmızı bir şiirim...
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
