Ünlü Türk Düşünemezleri düşlerinde ne görürler acaba, diye bunu da bir düşünmemiz lazım bizim. Düşünde düştüğünü gören, hayatta da düşer mi? Bir tutan olmazsa bence düşer düşmeye de düştüğü yerden de kalkar mı bir de ona bakmak lazım...

Bir metro seyahati, kısa bir yolculuk / bindik ilk duraktan karşımda altı kişi

Hele de bu devirde parayı bir kalem geç, varsa yoksa kredi ve kredi kartı... Hanımlar ile erkeklerin de kartı var, onlara da zaten erken doğmuş gençler diyoruz... Bir zaman cebinde on on beş tane kartları olan arkadaşlarım vardı, şimdilerde bir, bilemedin iki kart ile idare ediyorlar...

Sana bir şey itiraf edeyim mi, her yerde peşimdesin peşimde olmaya da hiç de sesin soluğun çıkmıyor. Benim laflarıma maydanoz olmuyorsun bazı ukala arkadaşlarım gibi, işte bu ziyadesi ile hoşuma gidiyor. Ben de senin üstüne basmamaya çalışıyorum, büyük gayret gösteriyorum bunun için inan ki... Hoş üstüne bassam bile

Kış geldi, haliyle, hastalanma, yataklara düşme riskimizde, eğer dikkat etmezsek çok fazla. O zaman gelsin C vitaminleri, gitsin C Vitaminleri, gitmesin yahu, ne gitmesi, vücuda girsin. O zaman ne yapıyoruz? Bol bol mandalina, portakal, greyfurt yiyoruz, yemeyenlere de zorla yediriyoruz. Zorla derken bizimkilere canım işte aile efradımıza, yoksa

Vayyyy! Demek Bağ Kur emeklisisin. Kaçıncı basamak? Sana ne, sana neeeeeee! Kaç lira alıyorsam alıyorum. Allah devlete zeval vermesin, alıyoruz işte bir şeyler. Sen de SSK emeklisisin, ben sana soruyor muyum, kaç lira alıyorsun diye... Emekliyiz işte, emekleye emekleye yaşamaya çalışıyoruz, daha var mı ötesi... Yetiyor mu maaşımız?

Zaman zaman / cebimdekiler yüreğime ağırlık yapar / kafesten uçan

İyi de Ali ata bakarken bu at Aliye hiç huysuzluk çıkarmadı mı? Hiç çifte sallayayım demedi mi? Ali'de dönüp ata ''Ben senin tay olduğun toy olduğun zamanları da bilirim kerata.'' dememiş midir? Kara tahta da bunları yazmak için o küçücük ellerimizle ne tebeşir tozları yuttuk. Şimdilerde kara tahta

Es hadi gönlüm sen de, hüzün dolu dağlara / Oralarda ne vardı, bu

Yayınlandığı zamanlarda bir çok tanıdığım soluksuz izlerdi. Dizi içinde ki tiplerinde gerçek hayatta belli yerlere gelmiş insanları anımsattığı söylenirdi... Şimdilerde hala tekrarları oynuyor değişik kanallarda... Tabi bir de zamanımızda benzer dizilerin pıtrak gibi ortaya çıkışı var. Bunlara da Kurtların Yavruları mı demek lazım acaba?

Kim demiş kediler korkmaz diye, kediler bir şey anlamaz diye... Sadece miyav miyav mı derler zannediyorsunuz siz insanlar biz kedileri... Korkuyorum gerçekten, hem de çok korkuyorum aç kalmaktan. Artık esnaf abilerim, o altın kalpli bana her gün ciğer alan ve can ciğer kuzu sarması olduğumuz abilerim, bana ciğer

Ben daha hayatımda bir kere bile Palandökene ya da Uludağa veya Sarıkamışa gidip kaymış değilim, ne iş sinekler, siz durmadan kayıyor muşsunuz. Allah bilir sinekler arası kayak yarışmaları bile yapıyorsunuzdur, hem de benim haberim maberim olmadan. Yapmayın oğlum, yapmayın yavrum kaymayın, bak bir yerinizi merinizi kırarsınız sonra da

Adı üstünde işte emekli, emekleye emekleye yaşıyoruz vesselam. Neredeyse bu promosyon olayı bir müzayedeye dönüşmüş gibi. Haydi yok mu artıran, arkadaki bankanın yetkilisi beş bine çıktı, evet, bekliyorum altı bin mi dediniz, daha daha yok mu, yedi bin diyor Z bankın yetkilisi beyefendi, Ben de taşınmak istiyorum maaşımla...

Bir de çok önemli olan şu konu var ki her taş da her kuşu düşürmeye yetmiyor. Güvercinlere ya da serçelere atılan taşlar ile leyleklere veya kartallara atılan taşların saf dillilikle aynı büyüklükte olduğunu düşünmüyorsunuzdur, umarım... Hele de devekuşlarını filan taşla vurmaya kalkmayın, zaten onlara kimi zaman deve, kimi

Kapısında bir bira firmasının reklamı olan ufak bir meyhane. Şöyle kapıdan bir kafamı uzatayım bakayım, içeride neler var? Baktım içeride bir iki eleman temizlik yapıyor. Kapısı da çok ilginç gaydırlı guydurlu, yani Amerikada ki Kovboy Filmlerinin kapısı gibi gıcırtılı... Hele bir de yağlamadılarsa bayılırım o kapının gıcırtısını dinlemeye...

Gençliğinizde / sizde yumurta topuk iskarpin giydiniz mi / hem

Ferhat ile Şirin, hüzünlüde olsa geçmişten gelen güzel bir aşk hikayesidir. Kavuşamamışlardır, böyle biliriz. Hikaye bu ya bir de kavuştuklarını düşünün. Farzımuhal Ferhat dağları delmiş de o yöreye su getirmiş.

''Ahmet Taner Kışlalı Hoca'nın anısına saygıyla'' / Yorucu bir çalışmayla geçmiş bir gecenin

Aaaamet;benim adaş,bir alameet. / Epey zaman olmuş Onu tanıyalı... /

Çok çabaladılar aramıza ayrılık tohumları ekmek için, başında çok direndik ama, neticede ayrıldık işte. Artık onların kendi dünyası var, benim kendi dünyam. Mutlu muyuz kendi dünyalarımızda? Hem mutluyuz hem de mutlu değiliz. İki arada bir deredeyiz. Hayat bizi çekip götürüyor, bakalım nereye kadar sürükleyecek bu ayrılıklarımızı...