Bileşim hareketleri gel yapan eylemlerdi. Gel yapan bileşimler git yapan her iki hareketiyle ayrışma bileşme eğilimi içinde enerji sarf eden süreçlerdi. Ayrışan belirimiyle oluşan duygu dışta istek belirendi eksiğiyle, eksiğini tamamlamaya uyarılmış bir yöneylemdi.
Dışta sağlamasını yaptığı eksiği ile tekrar bileşime gidecek eğilim üzerinde enerji sağlayıcı
Doyma hali zamanla ve türlü enerji sarfları nedenle eksilir. Boşalır. Bileşenlerine ayrışır. yani eksilme; boşalma, acıkma olarak ayrışır. Her iki tür belirme uyarılmış iyon hareketidir. İyonize eylemler seçme ayıklama yapacak çekme-itme yapmanın iyon hareketine dönüşürler.
Yani oyuk eylemi tekrar oturulmayı çağırır. Bu olgu da öz yineli hareketlerin temelidir. Bu kendisini çağıran temel üzerine bindirişler yapılır. Nötr olmuş ikili durum yüklerine dıştan bir kuvvet uygularsanız nötr durumlu yükün biri nötrlükten ayrılıp bir alan içinde gider.
Kişi üzerinde parçalı olup giden organize eylemeler kişi üzerinde boşluk bırakır. Bırakılın boşluğun kendisini çağıran (öz yineleyici) oyuk gerilmesi nedeniyle kişiler de; kendisinden gidenleri, farklı kullanım ve tüketim sağlamaları olarak geri çağırır.
Kolektif alan kuvveti hem birleştirici, hem ayrıştırıcı, hem de ilk başlangıcı (kişilere dek temel özü) koruyan bir üçlü kuvvetti. Kolektif alan sabit düzlem alanı gibi çalışmıyordu. Kolektif kuvvet kişileri birleştirmişti. Kişiler üzerindeki bir birim zamanı beş ayrı öbeğe ayırmış ve bu öbekleri beş ayrı işin eylem grubuna dönüştürmüştü.
4 yaratma anlatımı vardı. Anlatımlar groteskti kişinin algılarına göre kolektif algıları yaratacak dilinin söylemleriydi. Bu anlatımların 3 ü erken dönem içindeydi. Erken dönem groteski dönemi; ilk kolektif dönemi; üreten ilişkileri ve üretim hareketine bağlı ittifakları içerir.
Yaratma süreçlerinin çoğu erken dönem içindedir. İlki groteski algıları kolektif algı mantığına dönüşüp kolektif süreci başlatan anlatımlardı. Yaratma anlatımları kolektif dilin bileşen, ayrışan, yeniden bileşeninin ifade dilidir. İlk yaratma dönemi ilk kolektif oluşumun bağlanım süreçlerini anlatmanın, diliydi.
Tekil durumla davranan kişilerin üzerinde beş baskı vardı. Tekil kişi kolektif alan içine gelince bu beş baskı tekil kişi üzerinde kalkmıyordu. Tekil kişi üzerindeki bitişik zamanlı beş baskı ilk kolektif alanlar içinde birbirine bağlı kalmak koşuluyla ayrışıp, birbirine göre beş tane organizasyonu oluşturacaktılar.
"Bu aşamada beş parça zamana ait her bir parçaya dek sürenin azlığı, çokluğu" hiç önemli değildi. Bu aşamada her bir parça zamana bağlı niceli durumlar inşacıların aklına gelip itirazı olan bir durum değildiler. Neden mi? Hem yeni sürecin aksağı bilinmiyordu.
Hem de inşa için önemli olan
Burada bir geri bağlanım yapıp şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Kolektif alan oluşurken kişinin bir birim ve beş parçalı bitişik zamanı tek tek düzenlemeye tabi olur. Beş parçalı zaman tek tek eş güdümle başlayan zamana dönüşür.
İşte tekil kişiler üzerindeki beş parçalı bitişik zaman, kolektif alan içinde
Oysa tekil bir kişi beş baskıyı eş anlı ve aynı zamanda başlatması gerekir. Yani ava çıkan kişinin aynı zamanda güvenlik önlemlerinin alınması gerekir. Gözünün geride kalmaması için yavrusuna bakılmalı.
Tekil kişinin av süresi boyunca ve avdan sonra güvenle dinlenmeye çekileceği bir barınma yerinin korunması gerekir. Av
Tabii ki. Kişinin bir günde mutlaka yapması gereken eylemlerine "bir birim zaman" diyelim. Bu bir birimlik zaman içinde de var sayalım ki şu parçalı organizasyonlar olsun:
1-Besin bulacak bir parçalı zaman. 2-Savunma yapacak bir zaman. 3-Yavru bakımı.4-Barınak ve barınağın korunması.5-Uyku-dinlenme gibi beş parçalı zamanın kişi üzerinde
Groteskti dönem içinde, evrenin sahibi varmış yokmuş türünden fikirler hiç kimseyi ilgilendiren bir anlama ve anlatım konusu değildi. Groteskiler için önemli olan evrenin sahibini bilmek değil, nerede nasıl yiyecek bulabileceğini bilmekti. Ya da groteskiler güven içinde ihtiyaçlarını giderecek, motivasyonlarını sağlama derdindeydiler.
İnançlar, belli bir düşünce ve söylem çevrimi içinde sonu gelmez düşünce çıvlamalarına düşmeden, kendimizi sorgulara kapamaktı. Elbette kısa bir süreliğine bu da bir yoldu. Fakat kişisi düşünceyi değil de kolektif düşünmeyi nadasa alırsak bu durum da çıkmaz sokak olur.
Açlık (enerji sağlama ve enerji dönüşümü) dediğimiz mana duyum, hayatın ve türümüzün üzerinde; kolektif yapıların, kolektif bilincin, kolektif zekâlı, kolektif davranışıyla; kolektif inşa sisteminin temelidir.
Hayatın enerji sağlama ve enerjiyi harcama işi; yine hayatın beslenme, savunma, barınma, neslin devamı gibi bencil oluşla korunan, içimizdeki yasaların korunmasına
El mana anlayışı ideolojik düşünceleriyle kolektif akıldan kopmuştu. Mülk sahibi bazlı söylem ve fiili kolektif alanın merkezine oturtmuştu. Mülk sahibi gibi yanılsamaları nedenle inanıcı düşünce nereden kalkıp; nereye gelmişti? Kolektif alandaki üreten kolektif düşüncelerden kalkıp, sonu gelmez hayallere yelen fikir çıvlaması çıkmazın kısır döngüsü içine gelmişlerdi.
Kolektif alan; kolektif etki ile yardımlaşıcı inşa kalıbını kotarır bir alan-hacim yönlendiricisidir. Kolektif alan kolektif bağlaşımlı düzenlemeler üzerinde ve kolektif bağlaşım içinde enerjiye akış yaptırıcı bir etkidir.
Enerji birikebilir, toplanır, çıkarılır olduğu içindir ki kolektif yasalar ve kolektif birim zamanın değişe bilirliği vardı. Kolektif bilinç bu akışlar üzerine bindiriş edilen manaydı.
Avcı toplayıcı emek zaman bu bindirişler nedenle hem birbiri üzerine transfer değişimiyle; birikebilir, harcanır (çıkarılır) ve toplanır bir kolektif emek (enerji) oluyordu.
Yeryüzü size değil, "yasalara" boyun eğiyordu! Siz de öyle. Saniyede 11,3 km hıza çıkmadan yani yer çekimi yasalarını uyan kuralı aşmadan yeryüzünü terk edemiyordunuz.
