Ne güneşin doğuşunu görebilmişti nede yatağında huzurlu bir uyku uyuyabilmişti, öylece kalakalmıştı pencerede, yalnız yapayalnız, yorgun, çaresiz, uykusuz, mutsuz, huzursuz ama rüyalar aleminde düşler perisiyle birlikte en güzel rüyaları görecekti belkide

Hani bazen anlatırdınya içinden geçen duyguların sen anlatmaya başladığında nasıl arka kapıdan çıkıp, kaçıp, kaybolup gittiklerini. Arkalarında ne bir iz nede bir işaret bırakmadan yok olduklarını

-Ya neydi o kar tatilleri ilkokulda, özledim ya. Ve Salih ekledi,
\-
-Baksana Ayşe daha Ahmet ilkokuldan çıkamamış, kar tatili istiyor

Eğer kaybedersem diye bir şey yoktur çünkü her şekilde kaybedersiniz kazanamadığınız sürece.

Hep topladım... umutları, hayalleri, düşleri, sevgileri, aşkları, imkansızları... yeri geldi çarptım mutlulukları, sevinçleri… bazende böldüm… yüreğimi,

Gece gözlerinden akan bir damla yaş… gecenin soğuyu ile, sabahın serinliği ile öğlenin sıcağına kadar kurumaz…

Buda insanların programlanmaya açık olduklarını gösterir. Sevgi ,ihanet, nefret, saygı… gibi duygular kopyalanıp yapıştırılabilir, bir insanı melek yapmak kadar şeytan yapmakta yine bir başka insanın elindedir

Küçük gözlerinden akan yaşlar yanaklarından yavaşça süzülürken içini çekiyordu küçük Sabriye.

Ateş olur yakarım / Sevgilin olur aldatırım / Sensiz olur

Her tren ilk gardan başlar yolculuğuna ve son durakta durup bir sonraki yolculuğuna başlar.

Çok eskilerde, uçsuz bucaksız Ormon ülkesinin başkenti olan Şalimar'da kral Hermentos bütün halkını bir araya toplayıp uzun bir konuşma yapmaya başlamış;

Bütün insanların üstüne üstüne geldiğini görünce onlara çarpmamak için bir sağa bir sola kaçmak zorunda kalan kimsenin görmediği bir hayalet.

Kadın güçsüz olasada en büyük güçlerin tek yöneticisidir.

Benim dostlarım benden uzak olsada, onların düşlerimdeki yerleri hep yakın. Aslında benim hiç dostum yok, ben onların dostuyum.

Yağmur gibi yağsam, aşkla sarsam yinede yokum düşlerinde, gözlerinde... işte bu acıtıp kanatır kalbimin duvarlarında yazılı olan isminin bütün harflerini

Yangın yanmakta,.. her yeri duman sarmakta olsada, insan bir başka nefes alır o dumanda… o yangında…

Bitmeyen bir hasetle özleyip seni, / Gecenin hüznüne verdim kendimi. /

Denizin mavisi yerinde güzeldir yeşilim, / Ya denizi alıp sana getirecektim,

Gün yalnızlık günü, ay yalnız, yıl yalnız. / Sensizlik sarmış zamanın her anını,

Sorular sorma sende ferman veren padişahlar gibi bana çünkü ne ben o Sinan’ım nede sen o padişah. Bir nedeni var işte her şeyin. Bir düş bir gülüş, bir umut bin mutluluk.