Çok Geç
Göz yaşlarım; şizofrenik nağmeleriydi ruhumun ayrılığa. Çiçeğin suya duyduğu hasret kadar dayanılmaz olsaydı yalnızlık; sen de nefes kadar vazgeçilmez olurdun bende.
cibrahim
Şimdilerde...
Zor… Gerçekten zor. Oysa ki ne hayaller beslemiştim yüreğimin aşevinde. Sensiz gecelerin sabahına koşup, senli günlerin “günaydın” ı oluyordum eskilerde.
Kümülatif Yaşam
Yeni pencereler açmak için yıktığım duvarları hatırlıyorum zaman tüneline girdiğimde.Şimdi çoktan unutulmuş aşk yaraları...
Anı Defterim
Tanıtım
Taze bir kalem...Mürekkebe dokununca dağılır ya hani.Öyle işte.İçimdeki sesin yumuşaklığında ve ürkekliğinde, bazen asi, bazen asil, bazen güçlü, bazen de öylesine, içimden geldiğince...
Geçmiş
Herkesinki kadar güzel bir yaşamım oldu, herkesinki kadar zor...Kelimelerin anlatamadığı şeyler yaşadım.Aşkı da yaşadım, nefreti de, vefayı da yaşadım, ihaneti de...Ama çok önemli bir şey öğrendim; ayakta kalmak için önce sağlam ayakları olmalı insanın.Sonra da en az ayakları kadar sağlam dostları...
Konum
Bursa
Özellikler
Yazmak ya da yazmamak.İşte bütün mesele bu değil!
Etkiler
Yaşamımın ötesinde etkilendiğim bir ilham kaynağım yok!
Benzer Yazarlar
Amacım herhangi bir yazara değil kendime benzemek.Ancak o zaman başarılı olacağıma inanıyorum.
Takip Ettiklerim
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku