Bu metin, Kur'an'dan alıntılar yaparak cehennem ateşi ve kâfirler hakkında bir mantıksal çıkarım sunuyor. Bakara suresinden (Bakara-24) bir ayet cehennemin kâfirler için hazırlandığını belirtirken, diğer ayet (En'am-1) kâfirlerin Allah'a ortak koşanlar olduğunu vurguluyor. Bu iki öncülden hareketle, Allah'a ortak koşmayanların cehennem ateşinden korunacağı sonucuna varılıyor.

Bu düşündürücü yazı, "Tanrı nerede?" sorusunu Kur'an perspektifinden ele alıyor. Geleneksel "Allah mekandan münezzehtir" yaklaşımının ötesine geçerek, özellikle Ayet-el Kürsi üzerinden Tanrı'nın konumunu sorguluyor. Yazı, Tanrı'nın gökleri ve yeri kuşatan bir taht üzerinde olduğu fikrini irdeleyerek, İslami metinlerdeki bu önemli teolojik soruya farklı bir bakış açısı sunuyor.

Uzayı uçsuz bucaksız sanma. / Mekanı, gökyüzünün dünyayı sardığı gibi sarar Tanrı.

İyilikten bir maske, / kötülerin yüzünde. / Arsızlık dürüstlük olmuş,

Bu metin, bilginin varlığı ve Tanrı'nın varlığı arasındaki ilişkiyi felsefi bir yaklaşımla ele alıyor. Işık-kaynak metaforu üzerinden bilginin kaynağının Tanrı olduğunu savunuyor. Bilginin yokluğunu iddia etmenin kendi içinde çelişki barındırdığını, zaman ve mekânla sınırlı olayların bilgisinin ancak zamanı ve mekânı kuşatan bir varlık tarafından bilinebileceğini mantıksal bir çerçevede

Ayaklarının altında görmedim cenneti, / Merhametinde gizli. / Şefkatle örülmüş

Münafıkların günahı, / Müslümanların ödediği bu bedel. / Yıllardır;

Biliyorum, / Ne zaman çözülecek bu bilmece. / Bekliyorum,

Yalnızlık, / Gölgem benim; / Asla kaçamayacağım zindan.

Kışın açan bir beyaz gül, / Meydan okur ya soğuğa: /

Deniz yarılmasa da olur, / Zalimler boğulmasa da. / Tamam,