"Bugün 10 Ekim 2025, saat 20:02. Neredeyse her şey mümkün. Özellikle de saçma olanaklar." – Douglas Adams"
"Bugün 10 Ekim 2025, saat 20:02. Neredeyse her şey mümkün. Özellikle de saçma olanaklar." – Douglas Adams"
Belki acı adını verdiğimiz o zenginliklerimiz olmasa biz de kolay kırılan basit kabuklu tükenip giden midyeler olarak kalırız ve birkaç sert kayaya yapışır yosun tutar, okyanusa ya da yaradılışımıza direniriz yalnızca.
Bir cümle hayatımızı değiştirebillir işittiğimiz ya da söylediğimiz. Bir
cümle bizi başka biri yapabilir. Bir cümle uzakları yakına, bir cümle
yakınları uzağa taşıyabilir
Kaç hırsız girdi hayatınıza bir düşünün. Bizi bizden götürüyorlar haberimiz yok. Bunların en kötüsü yaşama sevincini çalanlardır.. Kimileri umudunuza
kasteder, kimileri fikirlerinizi çalar. Patronunuz sizi ucuza çalıştırmak adına kendinize güveninizi çalar.. Hatta sevdiklerinizi çalanlar çıkar..
Bazen affedilemez durumlara da düştüğümüz olur. Affedilmeyen kendimiz, affedemeyen de kendimiz.. Zayıflık mı evet, iyilikten mi tabii, zaman zaman bunun aptallık olduğunu görmemiz de uzun sürmez.. Bunu anladığın anda bir kuyunun dibindesin.
Hayat ne yapmadığın değil ne yaptığındır ne de olsa..
Bütün melekler mi matemde bu neyin karanlığı, aralayın şu bulutları güneşe hasretliğim var
Hem kaçtığın hem yakalandığın birşeydir hayat.. Ve kendimizi o yamaçlardan düşe düşe öğreniriz..
Kıvılcımla doğup koca bir alev olup yanıyoruz kaderimizde yazılı yaşam
süremiz boyunca..Bazı olaylar alevi harlandırıp büyütürken, bazıları
sönükleştiriyor ama yanmaya devam ediyoruz..Sonunda küle dönüp evrene
karışıyoruz.. Yanabildiğimiz kadar yanıp küçük zerrelere ayrılıyoruz ve
uçuşuyoruz yolun sonunda.. İyi olan belki de
Her neden bir sonuç doğuruyor sonra o sonuç yeni bir nedene yer açıyor. Dünyanın yuvarlak olması gibi dönüp dolaşıp aynı yere varıyor ama neyseki bir yerde bitip aşağıya düşüp bizi bir sona terketmiyor.
Aşklar uçarı,maceraperest yolcular gibi gelip konaklayıp, bizi ardında el sallayan hancılar gibi bıraktığında çare ararız içimizdeki boşluğa..
Hep kaçırdığımız yerde yetişiriz sandığımız ve bir daha geri gelmeyecek her şey, olanca yaşanmamışlığıyla alıp başını gidiyor ulaşılamayacak bir yere... Her seçim bir ceza".... Oysa "uğruna vazgeçtiğimiz andadır hayatımız, uğruna vazgeçtiğimiz yerdedir kalp atışımız, uğruna vazgeçtiğimiz insanda kalır aklımız, vazgeçemediklerimizdir hayatımız.".
Yaşamayı tüm anları ile seviyorum.Bazen acıtıyor her yanımızı hayat, bazen güldürüyor yüzümüzü beklemediğimiz bir anda.Yaşanmışlıklar anılarımız oluyor ve ben uslanmaz bir anı biriktiricisiyim.Hayat biriktirdiğimi ve kaçırdığım tüm zamanları yazıyla bir yerlerde sakladığımı düşünüyorum yazıya döktüğümde kendimi...Ve bir gün bir yerlerde onların içinde barınan herşeyin beni bulup kucaklayacağını hissediyorum.
Masallar,hayaller var çocukluğumda
İdealler umutlar büyütür kucağında
Söner bazen ışıklar kararır yerle gök
Sevgiyle kaplı yerlerden süzülür ışık bir tek
İşte ben,
Özgeçmişimi bu sevgiyle kaplı alanları oluşturmaya harcadım...
evren...
Duygulardan başka ne olabilir..Neyle yüklenirsek onu yağıyoruz.Kimi zaman kar, kimi zaman yağmur, belki de güneş..
Can Dündar,Ahmet Altan,Paolo Coelho,Goethe,Shakespeare,J.J.Rousseou
Herkesin ayrı bir tarzı var.Ayrıcalık yaratacak ne var.
İskender Pala
