‘Ağlamak güzeldir’ der Kutsal kitaplar..

Yatağında gam sancıları

bakışlarda duman

keder düşlerine yatan

Sevdalı gönüllere yakışır ağlamak..

Arıtmak duyguları kirlerden

Gönlü paslardan..

Silmek gözlerdeki sisleri

sonra

Süzülüp gitmek

hüzünler haritası yüzden

ve uzanmak

sükutun deryasına doğru..


Ağlayabiliyorsan eğer gül

Ağlayabiliyorsan eğer sevin

Unutmanın gözünden vurduğun için..

Her zaman ‘elif’ olmak değildir sevinç

Bazen ‘vav’ olmak gerektir

Hüsranların koynunda..

Ve tatmaktır acıları

yüreğin ucuyla

taşırmaktır

birikmiş hüzünleri gönül kapaklarından..

Ağlamak güzeldir ey Yâr

Ve

Erkekler de ağlar

Unutma !