• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1021
|
|
|
|
Çocuksun. Mutlusun. Hiçbir mutluluk yakýþmaz hiçbir çocuðun gözlerine bu kadar, sen tebessüm edince... |
|
1022
|
|
|
|
Öyle yani;
Yüzümü tutuyorum o günden beri… Tanýmýyorum kendimi bile/ bana beni anlatsana? |
|
1023
|
|
|
|
Gün, eteklerini toplayýp þehrimi terk ederken , ben gecenin karanlýðýný aydýnlatacak gözlerine yalýnayak koþuyorum. Þehrimin bozkýrlarýnda filizlenen iðde dallarýný toplayýp avuçlarýndan mutluluklarýný içmeye geliyorum. |
|
1024
|
|
|
|
15 inde bir heyecan. Adý 17 heyecanýn. Herhangi bir günde, herhangi bir çevrede. Aþkýn adýnýn yaz, umudun adýnýn aþk olduðu bir gün. |
|
1025
|
|
|
|
"Seni seviyorum" diyebilmek için... |
|
1026
|
|
|
|
Dilim öyle bir of çeker ki. Kurur düþlerim, gözlerimdeki yanardaðlar söner, gözbebeðindeki fýrtýnalara tutulurum... Mýzrap amansýz deðer yüreðimin tellerine... Alýnlarýn aþýndýrdýðý seccade duyar da sen duymazsýn...
|
|
1027
|
|
|
|
hazan da olsan, kuru bir yaprak gibi dökülsen de artýk içime “ vazgeç kalbim! “ diyemiyorum. oysa artýk çok geç biliyorum; sensizlikte saadet |
|
1028
|
|
|
|
Yeþil gözlerinde kaybolduðun zaman, nice ihaneti koynunda unuttuðun hazan, burada bir yerde olmalý... |
|
1029
|
|
|
|
Þiir yoruldu!
Þimdi saçlarýnýn kokusu yok düþlerimde, paramparça etti beni kimsesizliðime sarýldýðým sahilde sensizliði getiren denizin rüzgarý…
Ve titreyen yalnýz sesim deðil artýk!
Kýþ çok sert geçti! |
|
1030
|
|
|
|
acý kendini en güzel yansýtan duygudur.. |
|
1031
|
|
|
|
Hep, yorumlar üzerine yapýcý çalýþmalar. Tekrar üzerine tekrar. Yok olmaya yüz tutmuþ bir çiçeði, dik dursun diye boynunu iple baðlamak. Ýþte bunlarýn hepsi, unutulmuþ, alýþkýn sevgiler. Oysa çoktan ölmüþ, beni gömün diye haykýran bedenlerin sevgileri. |
|
1032
|
|
1033
|
|
|
|
Rüyalarý çalýnmýþ gecelerde sevdim seni. Yetim cocuklarýn kirlenmemiþ düþlerinde büyüttüm seni. Lacivert okyanuslara uzanan umuttu gözlerin. Korkularýmý yüreðinde emziren bir imkansýz sevdaydýn sen. |
|
1034
|
|
|
|
Bir aþkýn peþine düþmeyi býrakalý üç sene oldu. Karný çok aç biri gibi deli divane olup yemek aramak yerine doymuþluðu yakalamýþ biri gibi damak tadýma en uygun yemeði bekliyorum, arýyorum yavaþça ve sabýrla. |
|
1035
|
|
|
|
Ýlk bakýþta bunca þaþkýn ve sakar olabilir mi bir insan? Seni ilk gördüðümde yüzündeki sýra dýþý tebessüme, parýltýya takýldý ayaklarým; bir sakarlýk yaptým iþte, kendimi yere düþürdüm… Yýllar geldi geçti önümden bir kervan misali, yeri böylesi özlemedi dizlerim! |
|
1036
|
|
|
|
Üzerimize giydiðimiz hayat her zaman þýk durmayabilir |
|
1037
|
|
1038
|
|
|
|
Acýmasýz bir savaþ bu. Gün aðarýyor yavaþ yavaþ. Bizim kronik fark ediyor ki bir savaþ var ortada. Ama düþünceleriyle deðil, sözcükleriyle deðil. Bu savaþ kendisinin kendisine açtýðý bir savaþ. Bir yandan saldýrýrken kendine bir yandan savunuyor kendini. Bir yandan yaralýyor kendini fakat derakap sarýyor yaralarýný. Ne galip gelebiliyor ne maðlup oluyor. Sonra yoruluyor, gözlerini kapýyor, bir an her þeyden arýnýyor ve iþte orada, tam karþýsýnda görüyor gerçek düþmanýný. |
|
1039
|
|
|
|
Adýn yok artýk senin çocuk. Haylaz gülüþüne sakladýðým anlam var aklýmda. Belki büyüdün sen, belki kirlendin hayatýn utanmaz yanýyla. Ama bende yalnýzca gülüþünle kalacaksýn, yalnýzca haylazlýðýnla...Adýn yok sevgili çocuk, atfettiðim haylaz gülüþünden ba |
|
1040
|
|
|
|
Söyle bana, usulca eðilerek zamandan..daha sessiz../bu aþk kimin.. |
|