İhtiyaçlarını karşılama eğiliminde olan fakir ihtiyaçlarının çalışma nesnesini (enerji kaynağını)elinde tutanlara doğru çalışmak için eğimledir. Bu eğim kendisinde beliremeyene zenginliğe göre beliren fakirlikle aktiflikti. Bu aktiflik dıştaki zengine göre pasiflik olmakla sığınma ve teslimiyettir.
Mülksüz olup ta çalışacak olan, yani emek nesnesinden mahrum kalan yoksullar, El' e teslim olmakla İbrahim'in ilahı olan El 'e teveccüh ediyorlardı. İbrahimi mülke boğan El 'e eğilim ediyorlardı. Köleci koşullar içindeki yoksulluk sonrası zenginleşmeyi; "O seni yoksul bulup zengin etmedi mi?" diyenle, kendi tarihselliğini dışa vuran El,
Al, sat yeter deniyor. Ya da çalışmak bir rızksa çalışanın sırtında, onun çalıştığın da doymak en az dokuz türlüdür demeyle ne anlarsan hem de dokuz kez satmakla siz; çalışandan “dokuz kat fazla kazanıp rızk edinirdiniz!!! Bakınız sömürü rızk diye nasıl gizlenip, gözlerden uzak tutulmakla; din iman içinde öteden
Kapasite başka bir şeydir. Yeti başka bir şeydir. Yetinin kapasiteyle eş zamanlı bir ilgisi varsa da kapasite yeti demek değildir. Her yeti bir kapasite içindedir. Ama bir kapasite her yeti ile değildir. Ve kapasite yeti demek te değildir. Kolektif kapasite ve kolektif yeti başka, kişisi kapasite ve kişisi
Yani El kendi ortak tanımazlığına karşı ortak tanır olan sürecin ikisini bir arada irade etmekle zıtlığın ikisi beraber gidiyordu. Bazen biri önde, bazen diğeri önde olmakla süreç alıyorlardı. El, tek kutuplu olmak yerine, süreç çelişkileri içinde egemen sınıf yararına zıtlıkları kontrol etmeyi öğrendi.
Doğuşta kuantum teorisini bilen bir "yaratıcılıkla" da doğmuyordunuz? Doğuştan kuantum teorisini öğrenemeyecek bir engel ile de doğmuyordunuz. Kapasite içi yetiler belli bir şeyle belirli değildi. Yetiler belli bir şeye karşı nötrdü (yansızdı). Einsteina kendi öncesinin o alana dek (fiziğe dek) kolektif hafızasını vermeseniz, Einstein rölatife teorisini ortaya koyabilir
