"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
Aynı şekilde Hamlet'i yazan da; Hamlet'i yazan beyin yetenek olduğu için; hamlet yazmayı düşündüğü için; Hamlet'i yazmamıştır. Kişi, Hamlet yazmayı hazır eden kolektif bir yapı içine doğmakla hamlet yazacak ortamla tanışıp, karşılaşmakla ve toplumun da bir kısım kişilerini o yöne eğilimli yapmasıyla o kişi Hamlet’i yazmıştır.
Erken dönem kardeşlikleri temas etme, dokunma, birlikte yaşam ve ortak anı oluşturmayla; hepsi biri, birinin de hepsi olmanın kardeşliğidir. El mantıklı kardeşlik inanç üzerinde soyut absürt, kardeşliktir. El mantıklı kardeşler erken dönem kardeşleri gibi yaşama, gerçeğe dayanmaz.
Her El diğerine "onun yaptığı iş iyi değildi" diyordu. Bu nedenle kardeşler bile köleci öğreti içinde olmalarına rağmen, birbirinin şeriatı içinde değildiler. Bunları Yusuf hikâyesi gibi hikâyeler içinde süreç güçlü olana göre överek, yererek Mal sahibi olmanın Malik oluşunu anlatıyordu. Zaman zaman kardeş kavramı dahi değişikliğe uğramakla aynı
Dinler bir kez köleci yapının temeline mülkün sahibini ve mülk sahibinin takdirini koyduktan sonra, siz ne yaparsanız yapın; mülk sahibinin sözünü ve takdirini değiştirilemezdiniz! Bu değiştirilmez ilik içinde özgürlük gibi bir kavramın esamisi okunmamakla siz öğretilmiş bir çaresizliğine teslim oluyordunuz.
Zaten mülkün sahibi olan; mülkü dilediğine dilediği gibi veren güç Malik El Mülkü Kadimdir (önceden beri mülkün sahibi olan El’dir). Yeryüzü “Mülkü Allah’tır” (Allah mülküdür). Durum bu olunca yeryüzü Mülkü Allah olacak diyen deklarasyonla Mülkü Allah kimsenin olmayan mülkünü kimden, kime karşı savaşarak geri alır ki? Bir Yehwe
Ortalama aklı ortaya koyup üretemeyenler, tarih sel mirasla olacaktı. Sizin dışınızda ve sizden bağımsız olan geri beslenim yasalarıyla olacaktı. Kişi, tarihsel zeminin geri doğrultma yapan bilinciyle davranacaktı. Tarihsel geri bağlanım bilinci olmakla köleci sistem öncesi tarihsel zemine göre inşa başlangıcında ve inşanın gelişme evresi içinde sadaka vermek yoktu.
Doğa içinde var olmaya çalışıyoruz ama bir türlü doğanın bir parçası olduğumuzu kabullenemiyoruz.. .İlk çağda yada bu gün değişmeyen tek şey. Beyinde gerçekleşen kimyasal elektriksel bir takım süreçlerin parmak uçlarımızda gerçeklik bulmasıdır.
