"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
İktidar tarafından ucube olarak tanımlanan ‘İnsanlık Anıtı’nın kafası, yıkım işçileri tarafından tekbir getirilerek kesildi. Kesimden önce heykelin baş kısmı vince bağlandı. Ardından elmas kesme makinesiyle heykelin boynuna özel çelik halat geçirildi. Heykelin başının kesilmesi sırasında işçilerin “Allahuekber” demesi dikkat çekti. 27.04.2011 (http://www.gazetesok.com)
Ölüm haberleri yalan olmuyor.
İnşallah sosyal paylaşımcıların, bu konuda yazıp paylaştıkları yalan çıkar ve Birand, akşam ana haber bültenlerinde; “eee… çocuklar benim için, “öldü” haberini yapmışlar… eee ben de inanmıştım önce ama eee.. gördüğünüz gibi buradayım…” diyerek henüz ölmediğini duyurur ama…
Minibüstekilerden sızıldanmalar yükseldi. Ayıp yahu, şu günde de yapılacak şey mi? dediğini duydu birisinin. Böyle şeylerin günü de mi varmış? diye düşündü kız. Yeşil gözlü, kıza bir adım daha yaklaştı. Yakasına yapıştı. Korktu kız, hem de çok. O zaman yaşlı adam kalktı yerinden.
Son dakikada, ilçemizin il olduğunu ben de sizler gibi Bayındır’da dağıtılan bir gazeteden öğrendim. Hayretle karşılasam da çok sevindim. İl olmak güzel ama kendi adımızı taşıyan bir il olmak daha güzel olurdu. Nevşehir zaten var olan bir ilimiz. Aynı ismi kullanmak yerine Bayındır ili olmak en güzeliydi ama
Günün gecesinde, sevişecek insanlar. Ama hazla ama tiksintiyle. Kendilerine yabancı bedenler, nasıl bir olabilir bir başkasınınkiyle? Ama olacak. Olacak ve yeni yaşamların tohumları atılacak. Yeni ve daha yeşil olacak neslin tohumları.
Burada, denizin dalgalarını ondan ayrı bir şey olduğuna inanarak yaşayan insanlar var; oysa o biliyor: Denizin ta kendisidir dalgalar! Daha ne demeli ki! Bunun üzerine bir sigara yakarım ben, ve sonra gemileri..
Gözlerimi kapadığımda, yemyeşil bir dünya görüyorum. Sanki dünyanın başlangıcındayım. Her yerde gür bitkiler Ah, evet, bak, menekşeler de var. Orkideler, kardelenler, işte gelincikler, papatyalar. Hayır, bunları bilmiyorum. Yeni ve farklılar, ama çok da güzeller. Dağlar ne kadar ulu. Erişilmez ve öylesine vakur... Nehirler, dağların tam da ortasından, bin
Bir ülke gelişip serpilmeye durdu mu o ülkenin düşmanlarını sara nöbetleri alır.Geceleri gözlerine uyku girmez.Planlar kurar dururlar.
Biz istedik, biz savaştık, biz kazandık, biz kurduk. Oh ne etmişiz, elimize sağlık. Doğrusu yerine
O istedi, O savaştı, O kazandı, O kurdu.
İki insanın birbirine verdiği değer bir bütün olarak değerlendirilmelidir. Bir tarafın verdiği değer, diğer tarafı dengelemelidir.
Bir kişiye ne kadar çok değer verirsen, o kişinin sana verdiği değer o oranda azalır. Ya da bir kişinin sana verdiği değer ne kadar azsa, bu senin daha fazla değer
Taraf Gazetesi yazarı Alper Görmüş de; “Akit şunu iyi bilmeli: Ali Bayramoğlu yalnız değildir...”şeklinde bir cümle ile kükremiş.
Akit Gazetesi’nin bir okuru olarak, ‘yalnız olmadıkları’nı haykıranlara misliyle, hatta daha gür bir sesle seslenerek diyorum ki;
“Akit hiç yalnız değil…”
Karnında durup dönen kaşındırıcı bir bulantı ile uyandığında, hafif bir gülümseme kapladı yüzünü Seda’nın. Hafiften bir baş dönmesi ile yataktan kalktığında ise gülümsemesi daha da arttı. Bunun iyiye bir haber olduğunu farkındaydı...
Bulutlar, kendisine çarpan tekerleğin etkisiyle sürekli yer değiştirirler biliyor musunuz? İhanetin tekerleği.
Dünya sonsuz olmadığına göre kötülüğün de bir sonu olmalı. Umarım sonsuz değildir o da.
Gülüşleri kıskanan çok olur. Tüm gözyaşları ise yalnızdır. Seçim senin. İster gül ister ağla... Ya kıskanılacak biri olacaksın ya da yalnız... İnsanlar gülüşlerini saklarlar, kıskanılmaktan korktukları için. Ya somurturlar akşama kadar ya da yüzlerinde nötr ifadeler taşırlar. Dünyada gülmek, kolay değildir. Kolay olmayanı başaranlar göze batarlar. Gülmek, tüm
APARTMAN VE AHIR.
Zaman,zemin ve şartlar içerisinde insanoğlu gelişim süreci evresinde,değişik koşullara ayak uydurmaya mecbur kalmış,ayak uydurmaya uyum sağlamaya çalışırken bazı sıkıntılara karşı ya katlanmak veya mücadele etmek isterken istenmeyen sonuçlara sebebiyet verdiğinden dolayı üzülüp kahrolmuş,isyan etmiş,hayat törpüsü olup çıkmış karşısına,hemde medeniyet,çağdaşlık kalkınmışlığın göstergesi olmuş adı
Akşam bana geldi Kassandra. Keramik kupalarımızda kırmızı, sıcak şaraplarımızı yudumlarken anlattı bunları. “Topla kafanı yaz, belki duyurursun” dedi. Yazdım.
