"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
Sevgililer günü, sistemin kendi içinde tüketimi artırmak için uydura geldiği bir gündür aslında. Gerçekten birbirini seven insanlar, bu işi bir güne indirgemezler. Çünkü onlar, Allah'ın yarattığı her günün kendilerine verilmiş bir armağan olduğunu bilirler. Her nefesin bir müjde, sadece bir kadın ve erkeğin sevgili değil, aynı zamanda yaşadığı
yalnızlaşan ruhumuza ağır gelir yaşamak bazen
alıp başını gidersin gitmek istemediğin yerlere...
Ahmet Ümit
Çok zaman basında da rastlıyorsunuz, hayvanlara eziyet eden yaratıklara. İnsanlıktan nasip almamış bu kulları, şimdilerde yakalandıkları zaman büyük cezalar bekliyor. Yok öyle artık, kediyi köpeği arabanın arkasına bağlayayım da koşturayım ya da atı eşeği sopayla öldürene kadar döveyim, canını çıkartayım, kedileri köpekleri bilerek zehirleyeyim... Bu gün yukarıda ki
Adım adım yürünen notalarda kan damlaları var gibi. Sadakatin küskünlüğünde koca bir cinayet lekesi. Anmaya değmeyen anılara kaldırılan kadehleri vuran keskin bir nişanci, nişanları gögsünü kabartan. Hikayelerime yatsı düşler ekleyen sen, dost adı altında çehre çeper açsın sohbetlerime. 100küsür ekranım sana bu gece, şirfesiz radyo yayınıyım mahallene, blok
Bazı kapıların zili veya tokmağı yoktur. Ya da açıp kapamaya yarayan tutma kolu. İnsanın ruh âlemini buna örnek olarak gösterebiliriz.
Herkes kendi yönetim merkezinin patronudur. Bunu derken maaşımızı veren kurumdan vs. bahsetmiyorum. Tamamen her çeşit duygumuzun örgütleştiği, karar mekanizmamızın sürekli işlediği kendimizden yola çıkıyorum.
Görüldüğü gibi bilginin yanlış kişilerin eline geçtiği takdirde insanın zarar görmesi içten değildir. Öyleyse bilginin kölesi olmuşlara dikkat etmek ve önemsememek gerekiyor. Bilgi kölelerin en büyük acısı hesaba alınmamaktır. Bu acı onların yok oluşudur.
Gitmeyi hayatın merkezine yerleştirenler
Aslında yok edenlerdir göz yaşlarını
Varlığına inanmadıkları insanların
Devrik de olsalar, cümleler benim. Ben, kendi dünyamda açtığım işte bu pencereden bakıyorum hayata.
Yok yok ne yaparsam yapayım yine de ısınamadım ben şu dış cephesi mantolanmış dünyaya. Hep bir yerlerden soğuk esiyor.
Doktorların bu işlemi yaparken kıyafetlerine ne kadar çok kan, irin, dışkı bulaşırsa o kadar iyi hekim olduklarına inanılırmış. Kıyafetlerine bulaşan bu pis maddeler hekimler için birer övünç kaynağı olurken bir o kadar da iyi hekim olduklarının göstergesiymiş!
Reşat Nuri Güntekin
