"Yazar olmak kolaydır; tek yapman gereken daktilonun başına oturmak, kanamak ve unutmak." - Ernest Hemingway (kurgusal)"
"Yazar olmak kolaydır; tek yapman gereken daktilonun başına oturmak, kanamak ve unutmak." - Ernest Hemingway (kurgusal)"
Tüm ilahi kitapların içerik olarak, ortak noktası aynıdır. Hepsinde de Allah’ın tek bir ilah olduğu ve onun dışında hiçbir şeyin kutsallaştırılmaması gerektiği belirtilmektedir. Bu, en öncelikli esas ile birlikte ayrıca yapılması gereken şeyin, yaşanılan hayat süresince iyi davranışlar sergilenmesi ve bütün kötü fiiliyatlardan da uzak durulması gerektiği anlatılmaktadır.
İlahi kitapların hepsinin ilk buluşma noktası, Allah’ın insanlarla yaptığı antlaşmadır. Yani Allah öncelikle insanların hepsiyle anlaşıyor ve kısaca belirtmek gerekirse, şöyle ki; ‘Ey insanlar sizin bir tane ilahınız var o da benim, onun için sadece bana kulluk edeceksiniz. Eğer bu dediğimi yapar ve sadece bana ibadet ederseniz, ben
Ve aramızda duran o kadehin anlamını daha iyi anlıyordum. Bir ayrılık sadece bir ayrılıktır ve yeni bir sayfanın başlangıcıdır. Ama her son mutlaka o yazgının başlangıcı kadar saf ve onurlu olmalıydı.
Aşk bir delilik hali denir ya sevgi onun akıllı olanıdır işte. Aşkın sevgiye dönüşümüne hiç bir zaman inanmadim ben; aşk ya vardır ya yoktur, varlığı ile yokluğu o denli belirgindir ki; o dönüşme masalına inandırmak kolaydır da… inanmak, zordur.
Hoş geldin CAN, ve uğurlar ola
Tanıyıp, bilmediğinin
Birinin kollarında
Giriyorum yeni yıla
Yeni umutlarımla !
günlük hayatımızın her anında çin mallarıyla karşı karşıyayız. artık sevdalarımız, dostkluklarımız bile çin malı oldu. kendimizi kaybediyoruz, özümüzü kaybediyoruz ve yavaş yavaş çin malları gibi kalitesizleşiyoruz.
Aşkı bu kadar acı verdiğini bilseydim acaba yinede sana aşık olurmuydum? Mantığım asla derken kalbim evet yinede aşık olurdum diyor sana. Ben ilk defa bu sefer kalbimi dinliyorum. Ve ben yine seni görsem yine sonunun böyle olacağını bilsemde sana aşık olurdum aşkım. aşk yolunda çekilen her acı, üzüntü
Alazında ayaz büyüttüğüm bir yaşamın Erciyes tenli kumsalında büyüyor hüznümün duvağı babam… Sarı yalnızlığın gölgeli düğününde susturdum içimdeki coşku ırmağını… Karanlıktan korkan mehtabın şimdi de sabaha kirpiği kırık ezgiler ekiyor…
