İnsan aklı düşüne düşüne buluyor doğruları. Dün gece düşünerek şu doğruya ulaştım. Seçim gelince parti liderleri, önce vatandaşına yapacakları işlerden söz eder, vaadlerini sıralardı. Ne başbakanımız, ne de onun İstanbul ve Ankara Belediye Başkan adayları böyle bir gerçek yerine kuru gürültü ve laf ebeliği ile olayları unutturmaya mı

Bizlerin hem nostaljisi var anlatılacak, hem de hatırlamak dahi istemediğimiz
kötü günlerimiz.
İsterim ki sizlerin sadece nostaljisi olsun.

Kavganın tarafları birbirlerine küfür ediyor görünseler de, orada kullanılan küfürler orada bulunan herkesedir. O bakımdan toplumda küfrün ortadan kalkması için herkese görev düşer ama, en büyük görev bireye düşer. Birey düzelmeden toplum düzelmez…

Görev yerine gelsin anlayışıyla ya da şu iş bir an önce bitsin düşüncesiyle yapılan,kotarılan,alelacele hazırlanmış programlardan ne bekliyordunuz ki...
Tiyatronun T'sinden habersiz insanları,ciddi bir sanat türü olan tiyatronun içine sokarsanız ne beklersiniz ki,
şahaser bir drama mı?

Avrupa Birliği , maceramızın ne hikmetse bir de bakanı var ama, neye ve nereye baktığı belli değil. O nereye baktığı belli olmayan bakan da kızınca o biçim konuşur Tarihe saman ithal eden adam , olarak geçen bir bakan daha var! Bu ülkenin kurbanlık sığır dışalımı yapması yetmedi, bu

Bir kırılma mı yaşıyoruz?
Nerde hatalıyız? Nasıl düzeltebiliriz?
Bu haber,bana bunları düşündürdü.
Hissettiklerimin ifadesi içinse inanın kelimeler kifayetsiz kalacak.

Belediye Yasasında Başkanlara tanınan yetkilerin yeniden gözden geçirilmesi, sınırlandırılması ya da
en aza indirilmesi gereklidir. Yazınsal basında gün be gün, bir Belediye Başkanının görevini kötüye kullandığı, yolsuzluğa karıştığı haberi ile karşılaşıyoruz. Bu konuda Belediye Meclisi üyelerine de büyük sorumluluklar düşmektedir.

Bu yazı acının ilk yirmi dört saatinde samimiyetle tamamlanmıştır. Aradan geçen beş günde hiç bir ekleme çıkarma yapılmamış ancak sosyal acılarımızın ve kişisel samimiyetsizliklerimizin hikayesinde bir kez olsun yanılmak dileğiyle tarafımdan altıncı gün yayınlanmıştır. Yazıyla kendini ifade etmeye çalışanlar için ülkemizde bu gün kerli ferli yazarların bile başını

sosyal Paylaşım sitelerindeki Fikri hak ihlalleri...

Bir varmışız bir yokmuşuz...

Çok partili demokrasiye geçtiğimiz 1946'dan bu yana her hükümet, halkın sorunlarını Türkiyenin sorunlarıdır diye bize yansıtmıyor. Aynaya tersinden bakıyor. Oysa Anayasamızda " Devlet; halkının sosyal, kültürel ve ekonomik düzeyini yükseltmeyi amaçlar." diye bir madde vardır.

Başkalarını kullanmanın bir yetenek olduğunu kabul ediyorum. Maşa varken elini yakmamakta bir marifettir. Fakat bu kullanılabilecek, satın alınabilecek insancıkları nasıl tespit edebiliyorlar, bunu anlayamıyorum. Bravo… Esas yetenek bu olmalı. Birilerini maşa olarak kullanabilme işi

Nedir barış? Savaşsızlık, savaşmama durumu, birbiriyle iyi geçinme durumu, sulh, barışmak eylemidir barış. Ama görüyorum ki barış savaşın kardeşi, biri ötekini doğurabiliyor, insanların acayipleştirdiği dünyada.

10 şair 10 şehir
Antalya Toplantısı

Dört inek eşittir on üç yaşında bir kadın zihniyetini taşıyan bir kaç erkek

Gündemimizi meşgul eden balyoz darbe planı üzerine düşündüklerimi yazdım...

Efendim yazının başlığına takılıp bizim sunucuların gösteri amaçlı toplantı filan düzenlediklerini sanmayın. Onlar zaten her akşam hanelerinizin davetsiz konukları olarak ekranlarda arz-ı endam eylemekteler.yarı sunucu yarı manken içerikli vazifelerini ifa ederken biz izleyicilere de tebessümle karışık bir öfke bahşetmekteler(!)

Ayakkabı kutusu yerine uğraşacağımız bir başka kutu var: SADAKA KUTUSU Üstelik bu kutuların hepsinin içinde gerçekten para var. Ve bu kutular öyle ayakkabı kutusu gibi bir yerde saklanmış da değil; herkesin gözü önünde Belki sizler de her gün görüyorsunuz ama farkında değilsiniz.

Sağlık dünyadaki en büyük varlığımızdır. Allah’ın bize emanetidir bedenimiz, onu hor ve hakir kullanmamalıyız. Hayatın tadı ve tuzudur sağlık… Fakat işler her zaman düzgün gitmez. İnsanların aklına gelmeyen başına gelir. Günün birinde sıhhatimizi, paramızı, malımızı, dostlarımızı kaybedebiliriz. Fakat geleceğe dönük umudumuzu kaybetmemeliyiz. Umudunu yitiren her şeyini yitirmiş demektir.

Mahatma Gandhi’ye benzetilen Kemal Kılıçdaroğlu’nun Mahatma Gandhi gibi bir pasifist ve aynı zamanda bir düşünür, bir filozof olduğu söylenemez.