Bu makale, İslam'da karşı cinse bakma konusundaki yaygın inanışları Kur'an ayetleri ışığında yeniden değerlendiriyor. Özellikle İsrâ Suresi'nin 32. ayeti üzerinden, toplumda yerleşmiş bazı yanlış yorumlamaları ele alarak, ayetlerin gerçek bağlamını ve vermek istediği mesajı inceliyor.

dinin rüknü mü?!

Takva sahipleri de Allaha ortak koşmayan, Allah için yaşayan, güzel ahlak ile hayatını idame eden, kulluğun yalnızca Ona olması gerektiğinin bilincinde olan aklı selim sahibi kimselerdir.

Kuran adına konuşmak kolay ve zahmetsizdir. Asıl önemli olan ve doğru olan da Kurandan konuşmaktır. Eleştirmeyi bilmeli, eleştirilmeye de açık olmalıyız. Olay ve olgulara tabiri caizse at gözlüklerini çıkarmadan yaklaşmak, sadece tahribatlara sebep olur. Kim veya ne adına eleştirdiğimiz ve eleştirildiğimiz de çok büyük önem arz etmektedir. Hiçkimse

Bunu yapmakla bir nevi, Hz. Âdem’den beri insanlığın ortak bir düşmanı olan şeytan ve onun temsil ettiği kötülük ile aramıza mesafe koymuş oluyoruz. Kötülüğe karşı iç dünyamızda bir direnç geliştirerek, dayanışma içerisinde buna karşı ortaklaşa bir tavır alıyoruz. Yaratılışımızın doğal bir sonucu olarak bizi her tür varlıktan ayıran,

Akıl, vahiyle malumdur. Vahiysiz aklın yokluğuna hükmetmek, varlığıyla pasif kalmaktan evladır. Ruhu arındırmanın temel şartı sağlıklı ve düşünebilen bir iradenin olmasıdır. Çünkü asıl komut iradeden gelir ve ruha işler. Ruhun kirli kalması insanın psikolojik hastalığa yakalanmasına sebebiyettir. Bütün bunlar ise uydurmalardan uzak tamamen saf bir vahiyle çözüme kavuşur.

Batılılar olarak aklı, sezgiden üstün sanıyor ve önce zekâyı geliştirmeye çalışıyoruz. Bunu yaparken ruhun diğer kuvvetlerini görmezden geliyoruz. İnsanlığın bu temel faaliyetinin aksatılması, modern insanı ruhen kör yapmaktadır. Bu körlük, insanı sosyal hayatın üretken bir unsuru olmaktan uzaklaştırmaktadır.
Mukaddesiyat duygusu, özellikle dua ile ifade edilebilir. Dua

Kuran'ı Kerim'de ilk peygamberin Hz. Adem olduğunu bildirilir. Hz. Adem'den sonra Kuran'da adı geçen ikinci peygamber Hz. Nuh'tur. Hz. İbrahim ise, Hz. Nuh'tan sonra gelen ve onun soyundan olan peygamberdir.

orucumuz nasıl bir anlam taşır?

İnsan Hak ve Hürriyetleri İçin Bir Sığınma Evi Olan Kâbeyi, Ağlama Duvarı ve Mezbahaya Çeviren Din Aliminin Gölgesinde; Hac ve Kurban

İhlas Suresi'nin psikospiritüel boyutlarını keşfeden bu incelemede, Dr. Senai Demirci'nin "Ehad" ve "Samed" kavramlarını modern insan psikolojisiyle bağdaştıran yorumu ele alınıyor. Yazı, bu kısa surenin sadece teolojik bir metin değil, aynı zamanda insanın otantiklik ve içsel özerklik arayışına cevap veren, ruha şifa sunan bir rehber olduğunu vurguluyor. Kur'an'ın

Habil ismi, tarihteki meçhul iki(!) Ademoğlundan birine nasıl din alimlerince verilmişse; Ötzi ismi de Alplerdeki buzulda 5300 yıl saklı kalan bir cesede, bilim insanlarınca verilmiştir.
Şayet tarihte avcı (çoban) bir Habil olduysa Ötziyi de öldürmüş olma ihtimali de yüzde yüzdür. Çünkü Ötzi, bir avcının attığı ok

Hutbe ile günümüzü özdeşleştirebilmek

Dünyada, inanma sürecinde oluşan dinlerin, hayatımızdaki yerine bakmak lazım. Hangi dinler neyi anlatmaya çalışıyor, ortak yönleri nelerdir.

Aynı gelenek ve görenekleri paylaştığımız,dinî ve içtimaî değerlerle adeta etle kemik gibi bütünleştiğimiz toprak parçasına “vatan” diyoruz.Vatan,alelâde bir toprak parçası değildir.

Bu düşündürücü yazı, "Tanrı nerede?" sorusunu Kur'an perspektifinden ele alıyor. Geleneksel "Allah mekandan münezzehtir" yaklaşımının ötesine geçerek, özellikle Ayet-el Kürsi üzerinden Tanrı'nın konumunu sorguluyor. Yazı, Tanrı'nın gökleri ve yeri kuşatan bir taht üzerinde olduğu fikrini irdeleyerek, İslami metinlerdeki bu önemli teolojik soruya farklı bir bakış açısı sunuyor.

Ecdadımız: “Sabrın sonu selâmettir” demiş.
Bu sabra açık bir davettir.
Fakat bu öyle sanıldığı kadar kolay bir iş değildir.
Önceden bunun terbiyesini almış olmak gerekir.
İmanı güçlü olanlar ancak sabrederler.

Dinci Terörün Kaynakları üzerine Bir inceleme