Şiir > Bireysel
üzgün
Odası Olmayan Çocuk
boğumlarını çözemediğim ilmekler / dolandı boynuma / arsızca çöreklendi yüreğime
olumlu
Hava Toprak Su Ateş Gözlerimi Yumuyorum
Evrenimsin içime ektiğim / Havanı toprağını biçerken / sonsuzlarında çiçeklerini
karamsar
Bir Balığın Kuyruğuna Takıldı Düşlerin Zamanla Sevişmeleri
kırılıverdi cam/gözlerden düşen birkaç damlanın hırçınlığında / karaya oturdu bir balık
üzgün
Ağaç ve Hiç
Beni içine çeken güzel ağaç, Terk etmedim seni yine gölgene sığınmaya geldim. Ben ağlamayı da gülmeyi
karamsar
Üryan Kelimelerde Dirilenler...
’’Yüreğimizi yerinden oynatan tüm fırtınalar, / Söker alır yerinden, iyi olan ne varsa...’’
nötr
Tablo
-Öyle zor ki kırmızı boyunlu kadınları öPmEk; / Velâkin, ateşli eylemlere muhtaçtır hayat-
