Ne zaman ki Volkan Konak
Mikrofonu alır eline
Kahrederim kendime
Yemin eder bir daha bir daha
Gelirsem konserine
Üşütürsem yüreğimi
Deşersen yalnızlığımı
Boğarsan kedere gama
Yan koltuğa bakar
Histen yazarım
Ne zaman ki Volkan Konak
Şarkı okur dalar giderim şakağıma
Boğazıma oturur beste
Sonum olur
Elimde ısınır su şişesi
Dudağıma değdiremem
Yıldızları sayar
Kayan yıldız varmı diye bakarım
Diri diri mezara sokan;
Kalem kırılsın.
