iskenderun sahilinde, denize oldukça yakın, denizin çırpıntısı ile kara esintisinin buluştuğu alanda bulunur. kışlada bulunan muhteşem türk bayrağı her zaman akdeniz’in dalgalı sularına eşlik eder. bahar aylarında ve yaz mevsiminde kışla ile deniz arasında parkta İskenderunlular akşamlar

yöre halkında dışa dönük bir zihniyet hakimdir. tutucu değil. yeniliğe açıktır. memlekette sıkça vurgulanan farklılıklara hoşgörü çağrısı bu yörede karşılık bulmuştur. iskenderun’un sahili izmir’i andırır. düzgün, yürüme yollarına ve çay içme yerlerine sahiptir.

170 yıl önce italyan phılıp fallmerayer, bölgeye yaptığı seyahatten memleketine dönerken, denizin yağladığı topraklardan, canik dağlarının zirvesine doğru bakar ve duygularını şöyle yazar defterine: “hoşça kalın yumuşak dalgalı tepeler; hoşça kalın meşe ormanları, bana barışınızı verin, bana sessizliğinizi batı’ya konuk armağanı olarak götürmem için verin!”

balıklardan birinin, beyninin sürüde birliği sağlayan tepilerin odağı olan ön bölümü çıkarılıp da yeniden sürünün içine bırakılınca, genel olarak tıpkı türdeşleri gibi davranır, yalnız eskiden olduğu gibi sürüden ayrılmaya özen gösterecek yerde, canı nereye isterse oraya gitmeye, bu arada, tüm sürü de onu izlemeye başlar...

... özellikle firik pilavı çok beğenildi. sundukları kahveleri içtik, türkçe / arapça şarkılar, şiirler söyleyerek hoşça vakit geçirdik. saat 22.30’da ayrıldık. dönüşümüzde dağlar tepeler aştık. sora sora bağdat bulunur misali, trablus’a bulduk...

serdar, mustafa, ali ve ahmet’ di adları. belki de birbirlerini hiç tanımıyorlardı. 1980 - 83 sürecinde adana 1 numaralı sıkıyönetim mahkemesinin kararıyla idam edilen bu dört genç insandan üçü sol, biri sağ görüşlü mahkumun infaz öyküsü, tarihin bilinmeyen kuytu köşelerinden çıkarılıp gün yüzüne çıkarıldı...

suriye ve lübnan türkiye’ye yakın iki komşu ve dost ülke. bu iki ülkeyi vizesiz, gezme-görme imkanı var. vizeler karşılıklı kaldırıldı. pasaport yetiyor. artık çat kapı suriye’ye kolayca gitmek mümkün. ..

iskenderun’da hatay tarihini araştırma alanında bir ilk gerçekleşti: tarih yapanlar tarih de yazdı: hatay’ın anavatana katılış mücadelesi; kurtuluş öncesi ve sonrası kitaplaştırıldı. bunu kınalıkuzular, mehmetçikler gerçekleştirdi...

çok az geçit veren amanos dağları’yla( nur dağları) çevrili, bereketli toprakları bulunan kilikya ovası pers İmparatorluğu) hazinesine büyük gelir sağlıyordu. issos, dörtyol’un kuzeybatısında, ilkçağda deniz kıyısında idi.

hacıahmetli, iskenderun’un güneybatısında nur dağlarından doğup, antik arsuz kentinde denize dökülen, doğal bir su yolu olan çayın, içinden geçtiği köyün adıdır.

abacılılar'la ilgili anlatılanlar oldukça çoktur. benim gözlemlerim ise şöyle: abacılılar; nüktedan, şakacı, hazır cevap, çalışkan ve memleketsever insanlardır. abacılılar’ın; oğuzların bozok koluna bağlı günhan boyundan Dûlkadiroğluna beyliğine bağlı bir büyük aile olduğu belirtilmektedir.

ilk yedi yaşım aybastı’da geçti. orada doğdum, orada açtım gözlerimi sonsuz gökyüzüne. bulutları, ırmağı, ağaçları fark ettim. ağladım, güldüm, beşiğinde rüzgarıyla sallandım, toprağı ile belendim. yağmuruyla yıkandım.

insanlık ideali uğruna kore’de savaşan kahraman mehmetçiğin mukaddes hatırasına yaptırılan iskenderun kore şehitleri anıtı’nın bulunduğu parkın adı; halk arasında kore şehitleri parkı olarak anılmaktadır. parkta bulunan, anıtın ön yüzünde 1950-53 yılları arasında kore’de şehit olan, 770 şehitin; rütbesi, adı soyadı, baba adı, askerlik şubesi, ve şahadet tarihleri kayıtlıdır.

ibn battûta ‘seyahatnamesi’nde halep’ten antakya’ya gelişini şöyle anlatır: “daha sonra antakya’ya uzandım. burası çok büyük ve kadim bir şehirdir. etrafında sağlam surlar şam şehirlerinden hiçbirinde yok. melik zahir baybars, bu şehri fethettikten sonra surlarınI tamamen tahrip etmiştir. antakya’nın ahalisi kalabalıktır. binaları çok güzel, her yönden su kaynıyor ve

iskenderun, ülkemizin günlük yaşamını, önemli ölçüde doğal olaylara ve iklime göre belirleyen ender yörelerinden biridir. her mevsiminin dikkat çekici en az bir özelliği vardır. yazın bunaltıcı sıcağı, kışın ılıman havası, bahar aylarının güzel havası, yolu iskenderun’a düşenin ilk izlenimlerinden birini oluşturur...

ksenophan, onbinlerin dönüşü(anabasis)’nde (m.ö.421) pers prensi kyros’un ordusuyla seferini anlatır. zamanın bu en güçlü ordusu, myriandos şehrinde yedi gün kalır. anabasis’te (s.26’) ksenophan şöyle başlar cümlesine: ”kyros ordan, suriye içinde beş fersenk ilerleyip(yaklaşık 5.5 km) fenikelilerin oturduğu kıyı şehri myriandos’a vardı...

fransızlar, hatay’dan giderken yanlarında neler götürdüler, onu çok iyi bilmiyoruz, ancak arkalarında neler bıraktıklarına kuşbakışı bir göz atarsak neler görürüz...

bir ülkenin sadece toprağına sahip çıkmakla; o toprak yurt olmuyor. O yerin diline, inancına, türküsüne, atasözüne, manisine, yaktığı ağıta, el sanatlarına, şahsiyetlerine kısaca her türlü değerine sahip çıkılmalı.

dağlık ve yolsuz bir bölgede yaşayan yunanlı olmayan ve yerli bir halk olan driller, savasçı bir halkdır.

13\. yüzyıl; ülkemiz kültür tarihinin bir dönüm noktasıdır. O yüzyılda yaşayan bilinen önemli isimler; Hoca Dehhani, Ahmed Fakîh, Hacı Bektaşı Veli(, Mevlâna Celalettin-i Rûmi, Sultan Veled, Şeyyad Hamza, Yunus Emre, Haliloğlu Yahya Burgazi, Aşık Paşa, Nasreddin Hoca... Yine bu yüzyılda Battalname, Danişmendname ve Dede Korkut Hikayeleri yazılmıştır...