Esrarýný çözemedim bu gecenin,
Naif sesinle sefa geldin, hoþ geldin.
Yatýrdým yüreðimi, yanýnda sesinin,
Sor, düþlerimi neden sen sardýn…

Sen, karanlýklarýn sonunu biliyorsun,
O yüzden etkilemiyor kývranan gökyüzü.
Halbuki yýldýzlarda bana geliyorsun,
Benmiþim diye gecelerin tek öksüzü.

Aðlarsam anlar mýydýn güzel sözlü,
Yolu sana akan gözyaþlarýmý?
Alýr mýydýn gecene nigar yüzlü,
Ak göðsünden emzirmek için beni?

Bu mevsim de ilk benimle aðlýyor
Karanlýklar üzerime yaðýnca
Uzaklarda ince bir gül, kanýyor
Sessiz, ýlýk, usulca.