Başlık aquarally ama öyle hemen konuya girilir mi
sevgili günlüğüm✍🏻
Telli duvaklı gelin hemencecik duvağını açarda, damada yüz görümlüğünü almadan, gösteriverir mi yüzünü bi düşün!
Bizim yazılarımızda öyle bir şey okuyucularım bilir.
Birkaç saat evvel gökyüzü ve deniz mavi değil miydi bakar mısın fotoğrafa…
Aynı masada oturan ben değil miydim peki…
İyi bir restaurant aramak için çıktım sevgi sokağından.
Günlerdir kuru beslenmek zorunda kaldım maalesef, sezon açılmadığı için Palamutbükü’nde ev yemekleri yapan yer bulamadım; belki de vardı gözümden kaçtı fakat karış karış aradım. Eh tabii; midemize şunu bunu da dolduramayız önümüze gelen her yerden!
Nasıl ki bedenimiz vatanımız ise ve kimseyi dokundurmuyor isek, midemizde önem arz eder…

En nihayetinde köfte, bir avuç pilav birkaç patates kızartmalı günler tabii yorucu oldu biraz Palamutbükü’nde.
Kahvaltı güzeldi aslına bakarsan sevgili canım ve biricik canım günlüğüm✍🏻 istersen kuru ekmek ye, yanında ki arkadaşların kaliteli insanlar ise kuru ekmeğe ayrı bir lezzet gelir… Ve hazır Datça’da iken Can Yücel’den bahsetmeyeyim de kimden bahsedeyim söyler misin?Basit yaşayın diyor usta kalem, basit!
Etiketleri arkamızda bırakarak belki de, aborjinler gibi oluyoruz kamplarda ayrıcalıksız… Hepimiz tek çatı altında aynı tutku 🏊🏻♀🏊🏻uğrunda öğrenciyiz usta antrenörün karşısında….Soluklarımızı tutuyor dinliyoruz hocamızı.

Aborjinleri pek bi severim. Hayatın anlamını kavrayan gösterişten, maddeden uzak gerçek insanların gözünde dünyevi paha biçilemez şeylerin bile değeri yok.
Aralarına ziyaret için bile girince, üzerinde ki tüm şeyleri ateşe atan insanlar, kendi kıyafetlerinden kıyafetler veriyor kabul ettikleri ziyaretçilerine yaa sevgili günlüğüm ✍🏻
3’üncü bölüm