Baþlýk aquarally ama öyle hemen konuya girilir mi
sevgili günlüðüm✍🏻
Telli duvaklý gelin hemencecik duvaðýný açarda, damada yüz görümlüðünü almadan, gösteriverir mi yüzünü bi düþün!
Bizim yazýlarýmýzda öyle bir þey okuyucularým bilir.
Birkaç saat evvel gökyüzü ve deniz mavi deðil miydi bakar mýsýn fotoðrafa…
Ayný masada oturan ben deðil miydim peki…
Ýyi bir restaurant aramak için çýktým sevgi sokaðýndan.
Günlerdir kuru beslenmek zorunda kaldým maalesef, sezon açýlmadýðý için Palamutbükü’nde ev yemekleri yapan yer bulamadým; belki de vardý gözümden kaçtý fakat karýþ karýþ aradým. Eh tabii; midemize þunu bunu da dolduramayýz önümüze gelen her yerden!
Nasýl ki bedenimiz vatanýmýz ise ve kimseyi dokundurmuyor isek, midemizde önem arz eder…

En nihayetinde köfte, bir avuç pilav birkaç patates kýzartmalý günler tabii yorucu oldu biraz Palamutbükü’nde.
Kahvaltý güzeldi aslýna bakarsan sevgili caným ve biricik caným günlüðüm✍🏻 istersen kuru ekmek ye, yanýnda ki arkadaþlarýn kaliteli insanlar ise kuru ekmeðe ayrý bir lezzet gelir… Ve hazýr Datça’da iken Can Yücel’den bahsetmeyeyim de kimden bahsedeyim söyler misin?Basit yaþayýn diyor usta kalem, basit!
Etiketleri arkamýzda býrakarak belki de, aborjinler gibi oluyoruz kamplarda ayrýcalýksýz… Hepimiz tek çatý altýnda ayný tutku 🏊🏻♀🏊🏻uðrunda öðrenciyiz usta antrenörün karþýsýnda….Soluklarýmýzý tutuyor dinliyoruz hocamýzý.

Aborjinleri pek bi severim. Hayatýn anlamýný kavrayan gösteriþten, maddeden uzak gerçek insanlarýn gözünde dünyevi paha biçilemez þeylerin bile deðeri yok.
Aralarýna ziyaret için bile girince, üzerinde ki tüm þeyleri ateþe atan insanlar, kendi kýyafetlerinden kýyafetler veriyor kabul ettikleri ziyaretçilerine yaa sevgili günlüðüm ✍🏻
3’üncü bölüm