• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
2161
|
|
|
|
ergen dönemimde geldi bu hediye ve buram buram çiçek kokuluydu... |
|
2162
|
|
|
|
Birgün mektubun gelir belki de sen olursun gelen, deðiþiklik olur; ama deðiþmez hiç, sen olan bir þeyleri bekleme ümidim...
Günün sorusu: Savaþýn göbeðinde olan sevdalar var mýdýr?, Ya da postacýnýn sevda güvercini elinde geliþi?, Ümitler kurtulmuþ olrmu |
|
2163
|
|
|
|
Köklü bir aðaç gibi, yerimde dimdik durmalý mýyým yoksa, hiçbir þey yaþamaya layýk olmayan biri gibi, ardýma bakmadan sonsuza dek kaçmalý mýyým, bilmiyorum… |
|
2164
|
|
|
|
Taze bir günün baþlangýcýnda,buðu buðu nazlanan bir bardak çay ve susamlý taze bir gevrekle güne merhaba demek. Ýlk bakýþta, harcýalem bir durum gelse de, simitten bir lokma; çaydan bir yudum alýnca iþin rengi deðiþir. Bu tat bu nefaset zengin yoksul her adem evladýný mest eder. Halkalanmýþ bir güzelliðin, buðu buðu bir tazelikle ünsiyeti insana ayrý bir tat yaþatýr.
|
|
2165
|
|
|
|
Güneþli bir bahar sabahý,saat on civarý..
Hayat bazen kýyak geçiyor insana.iþte o "kýyak" günlerimdeyim þu sýralar.... |
|
2166
|
|
|
|
Kimi zaman umarsýz çýðlýklar doluþur yüreðime. Kanatýrcasýna çýkmaya çalýþýrlar. Susarlar; haykýrýrlar; bir kasýrga misali sarýp yaðmalarlar... |
|
2167
|
|
|
|
Hayatýn Verdigi Zorluklar |
|
2168
|
|
|
|
Siyah boyam nerdesin? Hadi gel boyayalým þu ayakkabýyý; yürünecek yola kara çarþaflar serecektik ne çabuk unuttun. Paltom, atkým, tespih ve berem valiziiiim nerdesiniz?.. Boþaltýn doldurulduðunuz her þeyi… Bu seyahat sadece sizinle bizim aramýzda kalsýn. 3. þahýslara mektup yollarýz olmaz mý? Olmaz mý haa! |
|
2169
|
|
|
|
Anlam nedir? Anlaþýlmak nedir? Anlaþýlmamanýn suçu kimdedir? |
|
2170
|
|
|
|
Baþarýsýz... Beceriksiz... Yetersiz insanlar...
Baþarýlý... Becerikli... Yeterli kiþileri eleþtiriyorlar hep!
Neden mi yapýyorlar?
Hasetlerinden? Evet...
Saplantýlý egolarýndan? Evet...
Ama... Ama en çok neden? Biliyor musunuz?
Dertleri merak uyandýrmak!..
Öne çýkmak!
Önemsenmek, belki de en çok!... |
|
2171
|
|
|
|
Herkesleþebildiðin kadar mutlusun. |
|
2172
|
|
|
|
Belki bir gün ve sonrası, bir hüzne kilitleneceğiz hepimiz. Vurdukça duvarlarına hüznün çıkış çabasıyla, yanılıp dönen sesler çarpacak yüzlerimize.
|
|
2173
|
|
|
|
Yüzünü çeviriyordu baktýðýmda gözlerine. Bekaretini yitirmiþti. |
|
2174
|
|
|
|
Hayat, patlak bir topla oynamaya benzer. Çocuk gibi, ne oynamaktan vazgeçersin ne de oynadýðýndan bir þey anlarsýn. |
|
2175
|
|
|
|
Yaþamanýn kýymetini bir kez daha hatýrlamak isteyenlere.... |
|
2176
|
|
|
|
Bir meyveyi dalýndan koparýp yemeyeli, bahçeli müstakil bir evde sabahýn mis gibi toprak kokusunu duyup gülümseyerek uyanmayalý ne çok olmuþ.Oysa benim yaþamak istediðim hayat , þehrin kalabalýklarý içinde asýlan suratlarý gülümsemeye sevk etmek için çaba |
|
2177
|
|
|
|
kelimelerin çýðlýklarýný bastýran gardiyanlar |
|
2178
|
|
|
|
......gülüyorum....
......hiçmi biþey olmadý ?
......ben paranoyakmýyým? |
|
2179
|
|
|
|
Sıcak bedeni sarmanın masum şehveti, derinliğe doğru sonsuz bir dalış, gözleri bağlı, ruhuyla gören biz, yalnız o anın kokusu, en dibine dek içe çekilen, dizeleri o an oluşan, ağızdan ç |
|
2180
|
|
|
|
Ýnsanýz ya, zamana ve yaþamýn ritmine egemen olamýyoruz her zaman. Gün, nasýl isterse öyle yönlendiriyor bizi. Ne kadar dirensek de günün getirdiði iklime göre þekilleniyor yüreðimiz. |
|