• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1481
|
|
|
|
Nükleer santrallerin çevreye ve insanlara verdiði zararlar. |
|
1482
|
|
|
|
Aslinda paylasilmayan guzel seylerin
dostluk gibi, saygi gibi, sevgi gibi, ask gibi
bir gun kendi kendini yok edecegine inananiyordum
ve bir zamanlar guzel olduguna,
degerli olduguna inandigim hersey zamanla kendini imha etmeye baslamisti icimde.... |
|
1483
|
|
1484
|
|
|
|
Kiþinin deðeri, karakteri, düþünce yapýsý daha mý az önemlidir nereli olduðundan, ne iþ yaptýðýndan, nerede oturduðundan. Acaba konuþacak baþka bir konumuz olamýyacak kadar sýð bir bilgi birikimine mi sahibiz?
|
|
1485
|
|
|
|
Herkes baþarabilir ama kimse cesaret edemez |
|
1486
|
|
|
|
BARIÞ'ý hayata baðlayan minicik, miniminnacýk bir kuþ vardý içinde. Durmadan ötüyor, hiç susmuyordu. Neden biliyor musunuz? Çünkü BARIÞ BEBEK bu kuþun susmasýna izin vermiyordu. |
|
1487
|
|
|
|
Neler Oluyor ? sorusunu daha yüksek sesle sormak zamaný artýk ! |
|
1488
|
|
|
|
OLUR sandým bu Ýmkasýzlýklar Cumhuriyetinde: OLMADI… |
|
1489
|
|
|
|
....sadece kendim için yazdým:::) |
|
1490
|
|
|
|
Göðsümde taþlaþýyor sözler,saðarsam dilimi dökülür mü
özüm? |
|
1491
|
|
|
|
ak’ý karalara boðmadan; kuzuyu kurda yem etmeden çýkalým yola. Yola çýkmamak için iyi bir nedeniniz yoksa, çýkmak için çok iyi bir nedeniniz var demektir. Hadi gün baþladý, yürümek gerek, çünkü gerekçen çok büyük... |
|
1492
|
|
|
|
Süperman olmaya çalýþýyorum tüm gücümle. Kanýmýn son damlasýna kadar. Hatta Süperman bile benim kadar SüperMan’midir bilinmez. Çünkü ben, onun doðuþtan gelen yeteneklerine sahip olmadan tahtýna göz dikenlerdenim. Diðer tüm çalýþan anneler gibi.
|
|
1493
|
|
1494
|
|
|
|
''Eyle ne vezire ne þehin þaha havale
Eyle her hacetini O Dergah'a havale
Meftuh iken Ebvab-ý Hüda gayre ne hacet
Eyle her hacetini Allah'a havale.'' |
|
1495
|
|
1496
|
|
1497
|
|
1498
|
|
|
|
Sessiz dakikalarýn sesi , aðustos böceklerinin taksiminde dalgalanýp duran kainatýn tüm yýldýzlarý çok güzelsiniz bu gece |
|
1499
|
|
|
|
Mana muhayyilesi, bir hasret olarak gün yüzüne muhtaçtý…
Üstatlar rahmetin þerefine nail olurlarken… |
|
1500
|
|
|
|
Annemin beni terk edip, o soğuk sınıfta tanımadığım bir sürü ağlamaklı yüz ile başbaşa bırakmasıyla, bir daha çıkmamak üzere yerleşti içime terk edilme duygusu |
|