• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
721
|
|
|
|
|
Tuhaf mamafih tabii bir his. |
|
722
|
|
|
|
|
Ey benim yavru kuþum, sarýþýn göçmen kuþum, çocukluðumun annesi, þimdi burada yapraklar düþecek yine, kuþlar terk edecek, yaz bitecek, ve her þey olduðu gibi yaþanacak beklemesen de. öperim gözlerinden, hoþçakal.
|
|
723
|
|
|
|
|
Þarkýlarýn yaþamýmýzdaki yeri ve anlamý üzerine... |
|
724
|
|
|
|
|
Yaþama iliþkin ne varsa;her türden ihtiras, baþarý, tutku,mutluluk ya da güç olanca ihtiþamýyla kendini göklere çýkarýrken, ölüm tüm bunlarý alçakgönüllükle, tebessümle karþýlar ve sahteliði aydýnlatýrken, yok oluþun asliliðini ve asilliðini gösterir. |
|
725
|
|
|
|
|
Mutluyum bugün.Çünkü; ‘YAÞLANMAK GÜZELDÝR’
|
|
726
|
|
|
|
|
kuyuda tutarsýn düþünceleri
..........Ümit olur bazen gözyaþýn, akýtýrsýn birer birer
..........Bu yalan dünya kime kalmýþ kalacak dersin
..........Korku mu ürpertir seni tedirginlik mi çözemezsin
..........Bildiðin bilemediklerine ters gelir akamazsýn akman gereken yere |
|
727
|
|
|
|
|
Ne demek: “Yaþamak”
Nefes alýp vermek, hava ile dolan ciðerler, kalbin ritmi, kanýn küçük ve büyük damarlarda dolaþýmý, hücreler, vitaminler, enzimler, sinir uçlarý ve daha ötesi… Sempatik sistem, duygular, duygulanmalar, beyin fonksiyonlarý, gelecekte bir nokta, umut, umuda doðru koþmak, baþarýlar, gurur ve hüzün veya heyezan… Sayýlamayacak kadar kelime ve kavram. Peki, yaþamak kavramlar mý yani sadece? Veya hepsini yaþayabiliyor muyuz gerçekten? Yaþarken anlayabiliyor muyuz biz bunlarý? |
|
728
|
|
729
|
|
|
|
|
Varsýn olsun tecrübe tecrübedir. Belki bir faydasýný görür yahut hayatýn bir kalem zararýndan muaf olmayý becerebilirsiniz yürüdüðümüz dikenli patikalarýn birisinde belki de bu okuyacaklarýnýz sayesinde.
|
|
730
|
|
|
|
|
Herkesin bir gecesi vardýr. Paylaþýlan deðil benliðe ait olan bir zamanda sürer artýk gece. Tüm hatýrlanacaklar ve yaþanacaklar günün bereketli iklimine býrakýlmýþtýr. Çünkü gece zamansýzdýr ve o kapýlar ardýnda sürer. Karanlýk örter tüm görünenleri. Bilinmezliðin yüreklere býraktýðý korku ile gelir gece. Çünkü o, koyu bir bilinmezliktir her yerde. Belki de insanlarý kendi dünyalarýna iten de budur: Karanlýðýn kendi sýrlarýný insanlara vermemesi. Kendine has kurallarý ve yaþam ilkeleri vardýr gecenin. Nasýl ki gözler her þeye muktedir ise gün içinde, iþte gecede de bir o kadar güçsüz ve takatsizdir. |
|
731
|
|
|
|
|
Kendimi yeþillikler içinde buluyorum. Nane, maydanoz, tere, kývýrcýk… Köylümün daðlarýnýn otlarý; hardal, çýtlýk, madýmalak buram buram bahar kokuyor, köy kokuyor. Salatalýklarýn üzerine yerleþtirilmiþ bir yazý dikkatimi çekiyor “Köylü” |
|
732
|
|
733
|
|
|
|
|
Ýnsan ömrü bir kum saati gibidir. |
|
734
|
|
|
|
|
Bu kez senin için, sana yazýyorum ama yazdýklarýn ben nefes aldýkça ve yazý beni býrakmadýkça son bulmayacak.
Yazdýðým her bir satýrla huzura kavuþacaðýný biliyorum. |
|
735
|
|
736
|
|
|
|
|
Ýnsan yalnýz doðar, yalnýz yaþar ve yalnýz ölür. Yalnýzlýk ruhun özünde saklýdýr. Sokaklarýn, caddelerin kalabalýktýr ama yüreðin yalnýzdýr çoðu zaman..... |
|
737
|
|
|
|
|
Toparlanmasý da zor oluyor. Her yere düþüþümde kalkmayý baþardým aslýnda ben. Sen güçlüsün, baþararýrsýn, her zorluðun üstesinden gelirsin dedim hep kendime. Güçlü olmaya çalýþtýkça dertler üst üste gelmeye baþladý. Bazen herþeyin týkandýðý noktaya gelince sözler yeterli olmuyor ne yazýk ki. Artýk bende tüm umutlarýmý kaybettim. Sonra hastalýk geldi girdi hayatýmýza. En sevdiklerinden biri hastalanýnca insan ne yapacaðýný þaþýrýyor. Ýlk þoktan sonra biz güçlü olalým ki ona da moral verebilelim diyor insan. |
|
738
|
|
|
|
|
Tarihin tozlu sayfalarý, kibir ve kudretin baþ döndürücülüðüyle yoldan sapmýþ ve bu yüzden Tanrý tarafýndan yerle bir edilmiþ imparatorluklarýn ibretli hikâyeleriyle doludur.
Unutmamalý ki, kibir ateþten bir gömlektir, onu giyeni yakar.
|
|
739
|
|
|
|
|
Koþullar ne olursa olsun, zarar göreceðimizi bilsek de doðru sözden, adaletli davranmaktan vazgeçer miyiz? Hepimiz bu soruyu kendimize soralým… |
|
740
|
|
|
|
|
imkansýzlar yaratýyorum daðlar boyu. Ýhtiþamýndan gözlerim kamaþýyor. |
|
Anasayfa
