• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
721
|
|
|
|
Ey benim yavru kuþum, sarýþýn göçmen kuþum, çocukluðumun annesi, þimdi burada yapraklar düþecek yine, kuþlar terk edecek, yaz bitecek, ve her þey olduðu gibi yaþanacak beklemesen de. öperim gözlerinden, hoþçakal.
|
|
722
|
|
|
|
Mutluyum bugün.Çünkü; ‘YAÞLANMAK GÜZELDÝR’
|
|
723
|
|
|
|
Toparlanmasý da zor oluyor. Her yere düþüþümde kalkmayý baþardým aslýnda ben. Sen güçlüsün, baþararýrsýn, her zorluðun üstesinden gelirsin dedim hep kendime. Güçlü olmaya çalýþtýkça dertler üst üste gelmeye baþladý. Bazen herþeyin týkandýðý noktaya gelince sözler yeterli olmuyor ne yazýk ki. Artýk bende tüm umutlarýmý kaybettim. Sonra hastalýk geldi girdi hayatýmýza. En sevdiklerinden biri hastalanýnca insan ne yapacaðýný þaþýrýyor. Ýlk þoktan sonra biz güçlü olalým ki ona da moral verebilelim diyor insan. |
|
724
|
|
|
|
“Biliyormusun?” Dedi kadýn, “Lütfuma çoktan ermiþsin”.... |
|
725
|
|
|
|
Varsýn olsun tecrübe tecrübedir. Belki bir faydasýný görür yahut hayatýn bir kalem zararýndan muaf olmayý becerebilirsiniz yürüdüðümüz dikenli patikalarýn birisinde belki de bu okuyacaklarýnýz sayesinde.
|
|
726
|
|
|
|
Bu kez senin için, sana yazýyorum ama yazdýklarýn ben nefes aldýkça ve yazý beni býrakmadýkça son bulmayacak.
Yazdýðým her bir satýrla huzura kavuþacaðýný biliyorum. |
|
727
|
|
728
|
|
729
|
|
|
|
Koþullar ne olursa olsun, zarar göreceðimizi bilsek de doðru sözden, adaletli davranmaktan vazgeçer miyiz? Hepimiz bu soruyu kendimize soralým… |
|
730
|
|
|
|
Kendimi yeþillikler içinde buluyorum. Nane, maydanoz, tere, kývýrcýk… Köylümün daðlarýnýn otlarý; hardal, çýtlýk, madýmalak buram buram bahar kokuyor, köy kokuyor. Salatalýklarýn üzerine yerleþtirilmiþ bir yazý dikkatimi çekiyor “Köylü” |
|
731
|
|
|
|
Ýnsan ömrü bir kum saati gibidir. |
|
732
|
|
|
|
imkansýzlar yaratýyorum daðlar boyu. Ýhtiþamýndan gözlerim kamaþýyor. |
|
733
|
|
734
|
|
735
|
|
|
|
Tuhaf mamafih tabii bir his. |
|
736
|
|
|
|
Ýnsan yalnýz doðar, yalnýz yaþar ve yalnýz ölür. Yalnýzlýk ruhun özünde saklýdýr. Sokaklarýn, caddelerin kalabalýktýr ama yüreðin yalnýzdýr çoðu zaman..... |
|
737
|
|
|
|
Tarihin tozlu sayfalarý, kibir ve kudretin baþ döndürücülüðüyle yoldan sapmýþ ve bu yüzden Tanrý tarafýndan yerle bir edilmiþ imparatorluklarýn ibretli hikâyeleriyle doludur.
Unutmamalý ki, kibir ateþten bir gömlektir, onu giyeni yakar.
|
|
738
|
|
|
|
Herkesin bir gecesi vardýr. Paylaþýlan deðil benliðe ait olan bir zamanda sürer artýk gece. Tüm hatýrlanacaklar ve yaþanacaklar günün bereketli iklimine býrakýlmýþtýr. Çünkü gece zamansýzdýr ve o kapýlar ardýnda sürer. Karanlýk örter tüm görünenleri. Bilinmezliðin yüreklere býraktýðý korku ile gelir gece. Çünkü o, koyu bir bilinmezliktir her yerde. Belki de insanlarý kendi dünyalarýna iten de budur: Karanlýðýn kendi sýrlarýný insanlara vermemesi. Kendine has kurallarý ve yaþam ilkeleri vardýr gecenin. Nasýl ki gözler her þeye muktedir ise gün içinde, iþte gecede de bir o kadar güçsüz ve takatsizdir. |
|
739
|
|
|
|
Neyse… Öyykkk görüntülü pijamalarým ile geçtim oðlumun karþýsýna, Anne!!!!!
Aaaa… Bak, bir de bu çantayý aldým kuzucuðum, yalnýzca beþ liraya…
Anne!... Torun mu istiyorsun, onu söyle!...
Hani geçenlerde de almýþtýn ya ayaklarým aðrýyor diye anneanne-babaanne ayakkabýsý! (Ortopedik demek istiyor)!...
Bir de bunlar, ohha yani anne, torun mu istiyorsun ne!
|
|
740
|
|
|
|
Sana doðuyorum her sabah ve sana batýyorum her akþam..belki de her kýþ sana yaðýyorum..! /
/
seni sana soramýyorum..beni anlatamýyorum sana..! |
|