• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1281
|
|
|
|
Paul Auster’in eþliðinde geldi kar. Kehanet Gecesi’ni okurken bastýrdý. " Böyle bir olayýn açýklamasý olmaz, neden þuna deðil de buna âþýk olduðumuzu açýklayacak nesnel bir gerekçe yoktur.”Ama varmýþ iþte bay Auster. Hem de tam tahmin et |
|
1282
|
|
|
|
Öyle bir zaman gelir ki insan kendine bile veda edebimeli. |
|
1283
|
|
|
|
Karanlýðýn içinde bir köþeye sýkýþmýþ hayatýn pili bitmiþ feneri ne kadar iþe yarayabilirki? |
|
1284
|
|
|
|
Gerçeklerin hayal yanlarý |
|
1285
|
|
|
|
Zeus musun ya da herkül kendini onlardan sanýyorsun mitoloji týpký tarih gibi yalanlarý yutturma sanatý siz konu bütünlüðünü kýçýnýza sýkýþtýrýn... |
|
1286
|
|
|
|
Yaralý bir atým, soluk almadan yükümü sonsuzluða taþýmaktan yoruldum...
Yoruldum. Yediðim kýrbaçtan, kanýmý emen sinekten, tepe taklak ve sürekli hiçliðe sürülmekten...
|
|
1287
|
|
|
|
Kýsacasý; Sen bir mücevhersin, mücevherden anlamayan kör biri, senin deðerini bilmez, seni herhangi biri gibi görür, sana da herkese davrandýðý þekilde davranýr, sen kendine baþkalarýnýn gözü ile bakma, kendini taný, kendi gözünle bak… |
|
1288
|
|
|
|
Topluluklarý millet hâline getiren unsurlarýn baþýnda millî ve manevî deðerler gelir. Bunlarý yaþadýkça ve yaþattýkça milletçe kenetleniriz. Nasýl ki çimento taþlarý sýký sýkýya birbirine baðlarsa örf ve adetler, kültürel birikimler de deðiþik unsurlarda |
|
1289
|
|
|
|
Öylesine yürekten gelen bir iki cümle... |
|
1290
|
|
|
|
ÖLÜM ALABÝLDÝÐÝNE SOÐUK ALABÝLDÝÐÝNE KARANLIK.... |
|
1291
|
|
|
|
Ölümlerini yakýþtýramadýklarým, birer birer çýktýðýnda hayatýmdan; ne býrakýlan boþluklarý doldurabildim ne de o boþluklarý birileri... |
|
1292
|
|
|
|
Dilimizden hiç düþürmediðimiz þu cümleler beni çok rahatsýz ediyor “ Allah yardým etsin”, ”Allah korusun”. Topu Allah’a havale ederek sorumluluklarýmýzdan kurtulduðumuzu sanýyoruz. Tam bir kandýrmaca. Zihnimiz bizi kýsa süreli de olsa oyalamayý baþarýyor bu þekilde. Ama nereye kadar! Þöyle bir bakalým gündelik hayatýmýza! |
|
1293
|
|
|
|
Hayatýmýn henüz baþýnda, yazý hayatýna adým atmaya karar verdiðim gün, bugün. "Hayat", ne garip deðil mi ? |
|
1294
|
|
|
|
Sorun çocuklara: “Rüyanda uçuyor musun?” diye. Bakýn ne diyecekler. |
|
1295
|
|
|
|
zaman gelir gün geçer... zamaný kovalamaya yetmez ki gücün akrebe asýlasýn |
|
1296
|
|
|
|
Baba olmak bisiklet hayali kurmak için gerekli bir ünvan deðil aslýnda. Sadece mama yapmayý öðrendikten sonra yedirmeyi de baþarýp , yattýðýnda uykuya dalma aracý olarak da kullanýlabilir. |
|
1297
|
|
|
|
Çatýk kaþlý kumbaracýnýn baþý boynundan çýkýk, sarýlmýþ rüzgarýn ateþesindeki çýplaklýða, baðlamýþ gövdesindeki özgürlüklerin her birini bir bataklýða, hem de öyle bir bataklýk ki, görene de görmeyene de halis bir muamma. |
|
1298
|
|
|
|
Pek çok insanýn, sadece cilalý kabuðunu gördüðü bir dünyanýn çekirdeðinde yaþananlarýn küçücük bir özeti bu yitiriþ. Hani pek çok insanýn çok özendiði sahte ýþýltýlý bir dünyanýn gerçek yüzü bu iþte. |
|
1299
|
|
|
|
Bu mektubu yazdýðýmda yeni yuvana yola çýkmýþtýn... Yanýna geldiðimde kulaðýna fýsýldayacaktým yazdýklarýmý, ama sen beni bekleyemeden uçup gittin. Mektubun sonunda da söylediðim gibi, gittiðin yerde mutlu ol, melekler okþasýn baþýný... |
|
1300
|
|