"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
Duyarlı kişilerimizin analizlerinin kökünde olmayanlar kolektif gerçeklerle, kolektif güvencelerdi. Kolektif olanın yerine, "BABA güvencesinin" konmak istenmesi daha baştan babanın kır zambaklarını keyfi donatıp; keyfi beslememesinin tehdidi olmakla köleci mantık çıkmaza girmişti. Bu açmazlığın yeri köleci sitem içinde "aile güvencesinin" ortaya konma sürecini doğuracaktı. Çünkü baba güvencesi ve aile
Kısaca, ilk bir iki ön ittifaklar sırasında "Minerva'nın baykuşu gece uçar" söylemli bir kapsam içinde geçerli olacaktı. Yani bu gibi ilklerde; "önce olaylar yaşanacak, sonra da bunun bilgisi (öngörüleri-deneyimleri) edinilecekti". İlk deneyimlerden sonra daha ittifaka başlamadan anlak alırlarımız içinde öngörülerimiz, tasarımlarımız tomurcuklanıp çiçeklenecekti. Bunlar hep müruru zaman birikimiydi.
İlk sel dönem içinde sunuda bulunma işi pek olası görülmez. Bu kişinin kendisinde bilmeyle aklına gelecekse de sunu depo edilen fazlalık enerjiden kaynaklı bir birikimler süreci işiydi. İlk sel dönem içinde depo edilen bir kolektif birikimin olmaması, bu düşüncenin kolay kolay hayata geçmesini engelleyen durumdu.
Fıkıh ta yetmedi. Düşünsel tartışmalar başladı (kelam). Kutsal metnin açık anlamları yanında alt anlamlar aramaya başlandı (bâtinilik). Fıkıh, kelam da yetmedi bu kes de kutsal metinleri yorumlama (tefsir) başladı! Bu da yetmeyince kutsal metinlerin boşlukları, Musa'nın, İsa'nın sözleriyle (hadislerle) doldurdular...
Çevrenin fantastik ve eğlenceli yanları, kişiye göreydi. Kişinin göreliliği de yaşama sevinci ve can korkusuydu. Bu neden ile kişinin fantastik kurguları, şimdilik kişinin kendisinden başlattığı ikisinin arası bir yol olan eylem alanıydı.
Bu kendi mantığı içinde çaresizce tam bir sıkışmışlıktır. Tescil transferi yaptığınız sahipliğiniz ile yoksulluklara sadakayı, köle azat etmeyi vs. El’i anarak yapmanız da yanlışı doğru kılmaz. Kolektif oluşa göre sadaka, zekât verdirme iş meşruiyetsizliği, zaten El’in ecel teri döktüğü bir meşru olma mantığıdır.
Fakir Baykurt
