"Yazarlık; kelimelerle dans etmek değil, yanlış adımları ustaca gizlemektir." – Jorge Luis Borges"
"Yazarlık; kelimelerle dans etmek değil, yanlış adımları ustaca gizlemektir." – Jorge Luis Borges"
Dilden dile, evden eve, elden ele, gönülden gönüle bir adamın kadınlar üzerindeki beş duyu merkezi. Biri aile biri huzur biri aşk ve para biri korku diğeri son nokta. Aradaki kadınların çerezliği cepte avanta. Beş kadın birbirinden haberdar adam arada kendini geçmişin sultanı sanmakta. Günümüzde evden eve nakliyatta taşıdığı
toplumda,devlet eliyle teşvik edilen zengin olma hevesi ve hastalığı kansere dönüşmüş,tedavisi olmayan bu süreç iyileşme adına tüm gayri meşruyu mübah kılmaya başlamıştır.
YZ
Bir kör olarak bana sorulan sorular ışığında böyle bir deneme yazmaya karar verdim...
Bu metin, İslam'ın insanlar arasındaki eşitlik ve adalet anlayışını Hucurat Suresi 13. ayet üzerinden ele alıyor. Allah'ın insanları farklı milletlere ayırmasının tanışmak için olduğunu, üstünlüğün ise sadece takvada bulunduğunu vurgulayan ayet, İslam'ın ırk, renk veya cinsiyet ayrımını reddeden evrensel mesajını sunuyor.
Aşk, sevgiye geçiş basamağıdır. Aşk, karşılık hislerin uyanışıdır. Beğenmedir. Hoşlanmadır. Aradığını sanmadır. Duyguların karşılıklı kıpırdamasıdır. Heyecandır. Hayal kurmadır. Paylaşımdır. İkili yaşama hazırlıktır. Aşk yoğunluğu böylece cinsleri bir araya getirmenin bir yoludur. Ama zamanla bu yoğunluk azalmaya başlar. Başlama nedeni birlikteliğin yaşanmasıyladır. Çünkü aşk uzakken hoş ve güzeldir. İstek
Resim Altı yazılara devam ediyoruz... Ama şimdi söz sizde... Bu resmi iki-üç cümleyle nasıl anlatsak acaba?
Bir yerden sonra yeter artık! Diye bağırmak geliyor içimden. Uzun süredir de günlük politik gelişmeleri sadece yüzeysel takip ediyorum, hatta etmiyorum. Köşe yazıları, yorumlar hep politikacılar üzerine, manşetler ona keza.
Son bardağı da dikiyorum. Her şey şimdi daha net. Etrafımdaki gülüşmeler ve yüzler ise daha anlamlı. Bar desen daha boş gözükmeye başladı gözüme. Alkol alanlar için yapılmış onca skeç onca espri var ama hiçbirinde insanların daha net gördüğü ve hissettiği söylenmez. Gerçi şu saatten sonra başka bir yalan
Bir balık sürüsünün peşine takıldı. Ait olabilecek miydi? Almadılar zaten aralarına. Sonra yeniden, derinlerden aynı nefesi duydu. Çırpınıp yüzeye attı kendini. Sarılmak istediği 'nefesi' kollarının arasından dalgalarla geçip gitti.
Zaman, acılarımızın aktığı nehirdir bir bakıma. Bu nehrin yanı başındaki bir ağacın altına oturup, Nirvanaya ulaşmayı bekleyebilir insan; ama bu hissizlikten medet ummaktan başka nedir ki? Oysa insanı gerçek anlamda acılarının esaretinden kurtaracak olan, acılarından kaçmak değil, tersine onlarla savaşmaktır.
İnsan, acılarını yenmeyi, kazanarak bilmelidir.
