"Sanat, hayatın bize verdiği en güzel yalandır; tıpkı yarın yeni bir gün olacak umuduyla uyumak gibi." – Oscar Wilde"
"Sanat, hayatın bize verdiği en güzel yalandır; tıpkı yarın yeni bir gün olacak umuduyla uyumak gibi." – Oscar Wilde"
Bir şairin en güzel dizesini çalarsın, yerine sevgilini koyarsın, çaldığın dizeyi sevgilinin kulağına fısıldarsın, biraz da gözyaşı geçişli gülümseme: aşk-ı şahane…
Aşk, sevişmelerden kalan hüzündür…
Aşık mı olacaksın; diğer tüm dertlerini çareleriyle birlikte unut…
Hala 1999'daki Gölcük değil bu Gölcük. Toparlanamadı. Hala yıkılacak mı, onarılacak mı, yeşillendirilecek mi molozlarıyla mı kalacak belli değil kimi yerler. Unutmak mümkün mü? Ben Gölcüklüyüm. İstesem de unutamam.
Saymadım kaç gece gözlerim açık uyudum
Zülfü Livaneli
insanlar dedikodu peşinde koşmaya neden bu kadar gereksinim duyuyorlar?
Bu yıl bir şey fark ettim kaç birlik devirirsek devirelim, ne yaşamış olursak olalım, insanın içi akıl almaz büyüklükte. Herkesi her şeyi ne kadar kendimize dahil etmiş olursak olalım, her zaman mahrem bir yerimiz var içerimizde. El, göz, söz değmemiş. Yaşamaya dair ne varsa umutlarımızı ektiğimiz o yer,
Seçim günü de efendi efendi gidip oyumuzu kullandık mı iş tamam.
Kazanana hayırlı olsun demek düşer herkese,düşmeli.
Bir başka seçime kadar yenilgiyi sindirmek.
Kazananlar da sevinçleri abartmamalı.
Yaşlı bir ebeveynin çocuklarına yazdığı içten ve duygusal bir mektup. Yalnızlık, yaşlılık ve kuşak çatışması temalarını işlerken, anne kaybının acısını ve çocuklarıyla olan iletişim zorluklarını samimi bir dille aktarıyor. Yaşlanmanın kaçınılmazlığı ve hayatın belirsizliği üzerine düşündürücü bir metin.
Bertrand Russell’in; ”Eğer her uygar ülkenin çoğunluğu isteseydi, 20 yılda insanları köleleştiren, alçaklaştıran sefaleti, hastalıkların yarısını ve insanlığın yüzde doksanını zincire vuran ekonomik bağımlılığı ortadan kaldırırdık. Dünyayı, güzellik ve neşe ile doldurur ve evrensel barışı sağlardık.” cümleleri, hep bir di’li geçmiş zaman olarak kalacak.
hayat, umutlar acılar ve dostlarla ayakta duran bir beden sevda ile nefes alan br yürek...
Sen sadece gözlerimi sevdin. Sonra bana bir gözyaşı bile bırakmadan çekip gittin. Söyle sevgili gözlerimden ne istedin. Ne seninleyken ne de sensizken kimseye bakmamışken, şimdi tüm otobüslerin camlarından dışarıyı seyredenlere belki sensindir diye bakar oldum. Öyle bir zamanda terk ettin ki beni her yanım kesiklerle doluyken, tüm bulutlardan
Oğuz Atay
