"Yazmak, aslında, hayatın saçmalığını biraz daha karmaşık hale getirme sanatıdır." - Franz Kafka"
"Yazmak, aslında, hayatın saçmalığını biraz daha karmaşık hale getirme sanatıdır." - Franz Kafka"
HAYATIM’sın...
Şeceresi hüzün olan adamın buzdan kalbine düşen hayatsın..Canıma can diye süzülen canânsın. Kanadında mutluluk olan baharlarsın sen...Gonca güllerle süslenmiş sabahların gülümsediği cansın sen.. Kaybettiklerimin ardından tek kazandığımsın..Bedeli ödenmiş acılarımı dudaklarındaki nefesle gideren şifâsın sen.. Bağrı yanmış ve susuzluktan yüreğimi kurumuş kıyılarıma dolan ve benliğimden aşıp
YZ
Otobüs yolculuğu hakkındaki gözlem ve izlenimlerimin, estetik kaygısı gütmeden kalemimden dökülmüş hali...
İnsanın kafasında bir adam yokken düşünecek çok şeyi oluyor.ne zaman bir adamın omzunda ağlasam. Kafamdaki boşluğa üzülüyorum.
Yemeğe içmeğe insan çok.Dostluk mideden geçmekte boğazda düğümlenmekte.Açlık bütün maskeleri söküp atan en önemli Tanrı gülümsemesi olarak zuhur etmekte.
Ağzı olan konuşuyor” diye halk arsında sıkça kullanılan bir söz vardır..
Ağzıma almaktan hiç hoşlanmadığım bu sözü nedense ben de şimdi kullanmaya başladım.
Ağzı olan konuşuyor!...
İyi de herkes niye bir başkasının ağzıyla konuşuyor?!..
Bu insanlar kendi öz ağızlarıyla konuşmayı
Sevginin tek dili yoktu. İşte anlaşıyorlardı. Sevildiğini ve kabul edildiğini biliyordu sanki. Sevgi evrenseldi. Sevgi şiir gibiydi. Sevgi ilham gibiydi. Aniden gelivermişti.
Eleştiri
Veya tenkite açık olmayı
Sabır ve samimiyetle fikirlerini
Paylaşmayı amaç edinmelidirler…
