Şiir > Başkaldırı
üzgün
Asıl Olan Ben mi Körüm...
Siz hiç bilirmisiniz, / Limon acısında gözyaşlarını, / Onun acısında
karamsar
Menşei Kirli Bebek
Gövdesinden vurulmuş henüz fidan çağında / Karanlık ortasında dertlerin kucağında /
üzgün
Şaraba Bulanmış Duvar Resmi
Kadehimi yokluğuna kaldırıyorum / Hiç varolmamana ve inatla girmek istediğin hayatıma aynı zamanda.
olumsuz
Ruhum Daralır Burda
Uysallığın isyana yöneldiği dağlarda / Sertleşen rüzgârların damarında gezmek var /
karışık
Ya Sev, Ya Terket
Onca yaşanmışlığın,aldanışların / Ardından buldum seni. / İçimdeki ateşi küllerle
karamsar
Gönüldür
gönlüm gibidir hazana yenilen çırılçıplak ağaç, / öncesi yeşil, sonrası yeşilin bilindik kaderi
üzgün
Başın Sağolsun Aşk
gözün(aydın) / şehrime geldim / verdiğin sözleri İstanbul-Aydın yollunda kaybettim
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku