Şiir > Başkaldırı
karışık
Kan Dökülüyor Bileği Kesilen Toprağımdan\*
Vaktin elleriyle boğazladığı gecenin semasına boyun eğdim. / Önce suskundum. /
karamsar
Gecelerin Enginliğinde Niyaz İçin…
Yeniden dirilmek adına gözlerimi açtığımdan / Sineme nüfuz etmiş kirlerimden arınıyordum
üzgün
Çamur Karan Umutlar
Zirvedeki karlar kutsallığında / Suskunluk! / Çığlığı tetikleyecek nefeste
üzgün
Kırlangıçlar Aşk Yolunda Sazendeler…
Gamlı hazanın seherinde biçare bırakırken / Gönül dilimden tek anlayan naif bülbüldü
üzgün
Bir Aşkın Piminde Gizlidir Acılar...
Aşk gibi birşey değilim ben !!! / Sözüm uçar, yazım silinir, siluetim kaybolur
olumsuz
Ey Hak Bu Mu İnsanlık?
Şaşırıyorum şaşkınlığımın garip acayipliğine / Bir yaratılan olarak ve hem de insan halinde
üzgün
Ölmeden Önce Konuşturdular Beni
ölmeden önce konuşturdular beni / adınla aralandı titreyen dudaklarım /
üzgün
İnsan Neyi Karaya Bağlar?
Sayfaları çizik gözlerimin / Karalanmış tek tek / Karalar bağlanmış..
karışık
Uzakta
İyice palazlanmış olmalı beyazlığın. / Dilin şehrin kıvraklığıyla yarışıyor olmalı. /