Şiir > Başkaldırı
üzgün
Ölmeden Önce Konuşturdular Beni
ölmeden önce konuşturdular beni / adınla aralandı titreyen dudaklarım /
olumsuz
Tüm Övgüler Ona Aittir…
Ne tuhaf bir anlayıştır ki kâhinciliğe bakış / Derlerdi ki dincilerden çıkar hep
üzgün
Aşkı Asla Tanıyamaz…
Yek parende hercümerç olduğum avare / Dili payede arzı endam ederken seninle
karamsar
ve Deniz Kadınları Hiç Olmadı ki
kıvrak bakışların zulme benzer / esrik adımların aşk arar /
karışık
Uzakta
İyice palazlanmış olmalı beyazlığın. / Dilin şehrin kıvraklığıyla yarışıyor olmalı. /
üzgün
İnsan Neyi Karaya Bağlar?
Sayfaları çizik gözlerimin / Karalanmış tek tek / Karalar bağlanmış..
üzgün
Mavinin Karmaşası
fırtınalar kopuyor benliğimde / uçurumlarını görüyorum memleket rüyalarında / dinmiyor