Şiir > Tasavvuf
karışık
Özlenen Kıyamet
Her hastanın başında kırk ölümlü bekler / gamzelerime düşen gülün göz yaşlarıydı sevdan
karamsar
Turnalar
Mahşer günü ağzından çıkartınca gem’i / azgınlığının tenine düşen son damlasına inat kurur
üzgün
Ver elini pişmanlık
esiri olmuşum **nefs-i emare**nin,prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" / / **isyan**ım kendime, soluklanmayan… / bir
Vaktin Değeri
Beş vakit gelir, geçer her gün / Ezanla çağrılır kullar /
İbadet Üzerine
Sabahın ilk ışığında / Kalkar insan rüyalardan / Güneş doğar
karamsar
Kıranköy
Dünyaya veda etmiş canlıların dünyada yaşayan nefesi / canlı beşerin hayatından daha da
Vahiy Işığında Evlilik
Görücünün gözü neyi görebilir ki, / Hamam köşesinde ölçülen vücut? /
karamsar
Hayat İmtihanında Çile Düşmüş Nasibe
Hayat imtihanında, Nasibim çile “Çek” der, / Aşk-ı hakîkîye gir, sınav ölüme “Dek”
olumlu
Vakt-i Sükût
\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_sükût hâli sızıyor, fikrimin yollarına, / \_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_ifade-i merâmın, acziyet kollarına, /