Geride seni, geride beni yasaklı melek yapanı bıraktığım zamanlar adımlarım şaşırıyor. Çarpıyorum beceriksizce sağa sola. Yalpalaya yalpalaya...İleri atılan adımlarım aslında geriye gidiyor. Ve bunu benden başka kimse bilmiyor...Sen bile. Paramparça olup
Tensiz sevişmeleri bilir misin bitanem? Yüreklerin sevişmesi tenden daha tutkuludur. Hatırla, dokunmadığımız bedenlerimizin yaktığı ateşleri...Hatırla o ateşlerle kavrulan gecelerimizi...O tensiz sevişmeler değil miydi şehvet giyinmiş aşka hazırlayan bizi
“Kayıp” ilanı vermek istiyorum ruhum için. “Bir tutam umuda muhtaç, yarına dair özlemlere aç, belirsizliğin kıskacında yarım bir ayraç” Var mı böyle bir ruh etrafınızda sahipsizce dolaşan? Kayıptır kendisi. Ulaşın lütfen sahipsiz b
Canımın Ötesi Annem,
Biliyorum pamuk ellerin dokunmayacak bu mektuba, yosunlarla renk kardeşi gözlerin dolaşmayacak satırlarımda. Ama ıslak duygularımı hissedeceksin kimbilir hangi meleğin yoldaşlığında...
Nefes aldığım bu koskoca evrende, nefessizl
Erkeğim, Adamım Yoktu... / Sensiz sabahlara uyandım bu gündoğumunda /
Yüreğimi eze eze veda ettim sana...Dilimin ucunda gidişinin hüzünlü türküsü, gözlerimdeyse bitmeyen, bitiremediğim, bitiremediğin aşkın yarım kalmış öyküsü...Derin bir çizikle kanayan çocuk yanım, bir yerlerde buz gibi donmuş kadın yanım ve geleceğe dair
Soru işaretleriyle kıvrım kıvrım / ruhumdaki papatya, / çiseleyen yağmurun
\--Malibumda Tuz Tadı-- / Çizgi ötesinde bekleyin aşklarım / Hepinizi
Anılarımın kayıtsız şartsız sahibisin. İsimlendiremediğim bir renksin. Siyahın asaletini ve matemini harmanlayıp sakladım vedamda. Mavinin bana ait tüm tonlarını çizdim ömür haritana. Kırmızı ateşti, tutuşturdun tutuştum; utangaçlığı emanet ettiğim gecele
Kurt uludu / Issız vadinin dibinde, / Kanadı hüzün yüklü
Hani deniz gözlündüm senin? Hırçın dalgalar dövüyor kıyılarımı...Gittin gideli durulmadı bu sular...Buz tutmuş minik bir göl serinliği süzülüyor dudaklarıma. Hani kıyamazdın bana? Oltanın ucuna takılmış bir balık misali sallanıyorum sensizliğin boşluğunda
Sarayın beni en çok büyüleyen bölümüyle başladım gezintime. Harem. Yüzlerce kadının kaderinin şekillendiği dünayının en güçlü adamı kabul edilen Sultanın hayatüında bir şekilde yer alan kadınların gizemli dünyası...Bir cariye olarak geldikleri bu taş duva
Kilometreler bir bir artar, hedefe yavaş yavaş yaklaşırken...Yollar menzile varır, başlangıçlar geride kalırken...Bir yolculuk başlar içimde geçmişime, bir sapaktan dönerim geleceğime...
Çocukluğumla kucaklaşırım gözlerim asfalt yolun sıcak buharında
Bir kum saatinin sarı taneleriyle / Karışıyorum hayatın solgun yüzüne.. /
SENSİZLİK” bir ölü yiyici kuş gibi dikili başımda / Kulağımı sağır eden
www.fundabilgili.com
fundabilgili@hotmail.com
MİNİK BEBEĞİM “İMZAMI BIRAKTIM TENİNDE” KİTAPÇILARDA!
Yazan insanların yazmaktan aldıkları en büyük haz; okuyan insanların yüreklerine dokunmayı başarabildiğini düşünmektir. İzedebiyat’ta yıllardır yazıyorum. Her yazı eklediğimde aynı heyecanı yeni baştan yaşıyorum. Yeni paylaşımlar, yeni yorumlar, dokunulan yeni yürekler… Türkiye’nin en iyi yazar ve okur kitlesinin buluştuğu bu site benim bir parçam haline geldi zamanla. Eksik hissettim kendimi satırlarım buradaki gözlerle buluşmayınca.
Şimdi yeni bir gündoğumunda kelimelerim. İki kızımdan sonraki üçüncü çocuğumun doğum sevincini yaşar gibiyim. “İmzamı Bıraktım Teninde” adını verdiğim minik bebeğim artık kucağımda. Bu güzel doğumu paylaşmak istedim sizlerle. Çünkü beni destekleyen, bana yazma gücü veren dostlar sayesinde kavuştum bu kitaba. Okuduğum, beni okuyan, yorum yapan, yazılarımı kütüphanesine alan tüm İzedebiyat dostlarına teşekkürler!
İçimdeki küçük kız direniyor yitirilen zamana inatla...Büyümek ürkütüyor onu. Korkuyor güneşe asılı kara bulutlardan. Yüreğimde yangın başlayınca kaçıp sığınıyorum küçük kızın yanına. Şiirlerimi, denemelerimi de alıyorum yanıma, dalıyorum mavi rüyalara...
İSTANBUL
Okuyan ve yazan insanlar mutlaka birbirlerinden esinlenirler. Okuyucu karar verir hangi yazarlarla ortak dili kullandığınıza.
