Þu an nerede miyim sevgili günlüðüm✍🏻
Bil bakalým…
Aaaa çok ayýp kaçak mý dedin bana; cýk cýk cýk…
Kýyamam ki sana aðzýna biber süreyim💘
Böyle kaba, saba sözler yakýþýr mý bize? Rahmetli anneciðime toprak söz götürürse bu günlerde, mahcubiyet yaþar beni de anneciðime karþý utandýrýrsýn.
Yetiþtirememiþsin sevgili kýzým, bu ne, bu nasýl günlük derse! He bir de sevgili günlüðüm mü diyorsun derse, ne derim hadi söyle!
Ýþte boynunu eðersin böyle yere, gözlerin dolar, anlaþtýk mý kaba, saba sözler yok bundan böyle…

Hadi baþlayalým Ýstanbul’a gelince yine zamanýmýz dar ne kadar zamanda buluþuruz bilmiyorum…

Þu an cennetten bir köþenin balkonuna çekilmiþ erik yiyorum…

Ama yüreðimle götürüyorum seni de her gittiðim yere…
Özledim yine seninle anlarý yazmayý… Aklýmdan çýkýyor musun ki acaba aþkým, tutkum, mutluluðum, gücüm, iç dünyamýn dýþa dalgalanýþý , kimi zaman þahlanýþý, kimi zaman kadýnsý, kimi zamanda isyankar yaným… Ýnsaným ya hani o bakýmdan tüm duygularýmýn yansýmasý sende.

Aquarally’i yüzümüzün akýyla keyifle bitirdik.
Biraz yorgunluðum var… Caným ve de çok sevgili günlüðüm zaman içinde zaman olacaksýn… Ýyi dinle beni…
Plan yapmadan akacaksýn zamanýn kadehine, o bilir seni götüreceði yeri…
Bir tatil planýn olmasýn mesela, ama benim koca pembe bavulum gibi bavulunda olmasýn… Yordu beni yok artýk araba kullanma zamaným geldi…
Plansýz yaþamak kanýmýn deli aktýðýný gösterdi ikinci kez…
Anlamadýn deðil mi neden bahsettiðimi?
Ýstanbul’a mý gideyim, Datça’da mý konaklayayým diye düþündüm Palamutbükü’nden ayrýlýp Datça yoluna koyulunca…
Saðolsun çok kibar iki aquarally 🏊🏻 arkadaþýmýnda arabanýn arka koltuðunda kafasýný þiþirdim.
En sonunda ay didimmmm yol kenarýnda indirecekler beni diye düþünürken geldi mi Datça’dan badem kokularý.
1’inci bölüm