"Hayat, bir kitabın ilk cümlesini yazarken son cümlesini düşünen yazarların dramıdır." - Jorge Luis Borges"
"Hayat, bir kitabın ilk cümlesini yazarken son cümlesini düşünen yazarların dramıdır." - Jorge Luis Borges"
O gece hayatımın en kararsız anlarını yaşadım. Bir yandan çaresizce silah bekleyen binlerce asker, subay, Süleyman: Harbin tam ortasında cephesiz kalmış her evden bir Süleyman, her evin bir oğlu, bir babası ve diğer yandan hem çocukluklarına doyamamış, bahar yaşamamış fidanlarımız. Hiçbir şey yapamadan yüreğimin bir yarısı, gitmeyin çocuklar,
İnsan düşündüğü, tahkik
Ettiği ve kimliğini tanımladığı ölçüde,
Bir kıymet bularak, bilgi seviyesini artırır.
Yoldaşlara kısa kısa sorular...
Adalet Ağaoğlu
Bir bomba atılır mutluluğun resmi üzerine.
Kan rengiyle boyanır mutluluk tablosu.
Acılar çöreklenir yüreklere…
Bayramlar zehir olur.
Gündemimizi meşgul eden balyoz darbe planı üzerine düşündüklerimi yazdım...
Yüz yıllık hayallerimizden biri daha gerçekleşmiş de haberimiz yok..
Bir zamanların şu meşhur Jetgiller’inde görmeye alışık olduğumuz türden uçan arabaların bir benzeri, duyduğuma göre ki eğer doğruysa işittiklerim, eski Nasa çalışanlarınca günümüze uyarlanıp modernize edilmiş son şekliyle sürülecekmiş piyasaya.
Üstelik bunların seri üretimi 2011
Suriyeden yeni gelmişte, hala yaşadığı travmanın etkisinden kurtulamamış muhabir edasıyla anlatıyorlar; Esad kendi halkını öldürüyor..!
Nuri Bilge Ceylan, son filmi Bir Zamanlar Anadoluda ile taşra insanının haleti ruhiyesinin haritasını çıkarma girişiminde bulunuyor. Taşra insanının tekdüzeliği, birbirine benzerliği,küçük hesapları ve özelde ise taşrada görev yapan memurların bir tür kapana kısılmışlık hissiyatıyla kendilerini ve geçmişlerini sorgulamaları çarpıcı bir biçimde anlatılıyor. Bir Zamanlar Anadoluda taşra güzellemesi
Haberin tamamını aldım. (www.haber7.com)
Yazmasam deli olacaktım tarzı bir haber.
Hani insan hayatına değer biçilemezdi.
Milyarlar trilyonlar yetmezdi insan hayatı için.
Gördünüz işte…
Çoğunluğu Anadolu’nun dört biryanından okuyup yetişmek isteyen köy çocuklarıydılar. Kayıtsız şartsız devlet otoritesinin hâkim kılındığı bir coğrafyada, fakir köylerinde kendi yağıyla kavrulmaya çalışan, bir dilim ekmek ile bir kaşık un çorbasına kanaat eden, üstündeki kırk yamalı urbasıyla, çoluk çocuğunu kimseye muhtaç etmemek için yaşam kavgası veren köylü babaların
Pompei’nin o kendinden emin mağrur halkı komşu oldukları çevre ülkelerde yaşayan insanların inançlarına anlam veremiyordu bir türlü, Hatta onların ritüellerini pek çok açıdan yetersiz bulan iradesi, kendilerini doğrudan doğruya açıkça eleştirmekten kaçınmıyordu. Kibir ve azamet nedeniyle bağlanan basiretleri hemen yanı başlarında için için kaynamakta olan Vezüv’ün hareketliliğini iş
Yine sayın MehmetTanrıseverin kendi ifadesi ile bir senarist olarak inandığını filme ana tema olarak işlediğini...
Sema Kaygusuz
