Şiir > Öyküsel
üzgün
Ölülerden Şarkı Dinleyenin Yağmur Öncesi Baladı
O küçük damlanın ağırlığı değil yandığım. / Sürekliliği alnımın aynı noktasına.
olumlu
Bizzat Efendim Talim Ettirmiş ve Öğretmişti!
En yakınları hemen yanındaydı / Günlerce mefkûresini anlatmıştı, hiç yılmadan şefkatini gönüllere yansıttı
üzgün
Serseri Yüreğinin Takılıp Kaldığı Yerlere Git
seni cehennemin orta yerinde buldum / canım can olamadı yitip gitmelerinde
üzgün
Güle Düşen Gözyaşı
Kalabalığı yararak geçtiğini kimse görmemişti. / Kimse duyamamıştı çığlığını gülün. /
üzgün
Rıhtımda Bir Sabah
Kapkara bulutların çöreklendiği kasvetli göğün altında, / Hüzünlü bir güz sabahında,
nostaljik
Ne Firkatti Meftun Eden, Gönlü Vakfettiren!
Kalbim umut doluydu / Ne bir korku ve ne de yeis bulunurdu, sanki
karamsar
Mevsim Değişikliği
Mevsim değişikliği / Son otuz yıl içinde, mevsimlerin değişikliğe uğradığı gözlenmekte. Bu zaman
üzgün
Beş Parmak İzi Dolanıyor Yanaklarımda
Kelimelerin beş parmak izi dururken yanaklarımda / Artık susarak anlatıyordum uyuşmuş hislerimi
olumlu
Bekledim Öylece
Sen güzel gözlü şirin kız, çıkarsız seni bekledim, yorgun yılların ardından çıka geldin işte :) Doğum
nostaljik
Yan - Sus - Gın - Gun...
Sessizliğe bürünen gecenin koynundaydım. / Hafif tıkırtılarla aralandı gözlerim, Gelmiştin... /