Şiir > Yaşam
olumsuz
Sessiz Tiyatro
hani sahnede sessiz bir tiyatro oynar, konusu yoktur / senarist senarist değildir, oyuncular
üzgün
sen sobele!..
Sen şimdi “ayrılık vakti” diyorsun, / Unutacak mısın beni sana hatırlatan kokuları
üzgün
Unutuldum
**Ne arayan var, ne soran?** / **Bir köşede unutuldum.** / **Seven kâlbim oldu vîran** / **Bir
üzgün
Anladım sen "çözdükçe bulaşansın"
Anladım sen "çözdükçe bulaşansın" / Yağmurlar yağmadan ıslanansın / Bir
olumsuz
Eller
Eller yazmıyor bunu diller söylemiyor / Kaldıramayacağın taşın altına girme demiş büyükler.
üzgün
Bugünlerde Sözlüğünü Yazıyorum Çaresizliğin
kayan , akan bir özleyişsin avuçlarımdan / hiç benim olmamış gibi
üzgün
Unuttuğumuz bir şeyler var hayata dair….
Unuttuğumuz bi şeyler var hayata dair…. / Zannederken yaşadığımızı evden işe, işten eve...
