"“Yazmak, kelimelerle savaşmak gibidir; bazen kelimeler kazanır, ama genellikle kahve benden yana.” – Franz Kafka"

Şiir > Yaşam

üzgün

Limansiz Yüregim

Ne sirlara liman oldu yüregim, bir kendine liman bulamadi.. / Avuçlasan parmaklarinin arasindan

üzgün

Korku

Yağmur varsa, hüzün vardır. / Yaşamak vardır evvela; / Kıvrılıp

olumsuz

Çaresizlik

yıldızlar vardı geceleri benimle paylaşan / bulutlar vardı yıldızlarla aramdaki o büyülü

olumsuz

Hayat

Hayat hep acımasız mı olmak zorunda! / Neden hayal kırıklığına uğruyoruz?

olumlu

Toplantı

Toplanmışlardı hepsi birden aynı yerde / Beni bekliyorlardı... / Belli

olumlu

Bayramca

Bayram geldi öyle değil mi / Şimdi, hani heyecanlı olmalıyız / Yüreğimizde çoşku olmalı bir de

karamsar

O

O / Kelimeleri irdelememiş / Cümlelerine dikkat etmemişti hiç

üzgün

Kasaba

Hiçbir zaman olduğum yerde / değildim aslında ben... / Olduğumu

üzgün

Sonbahar ve Sen

Sonbahar yıne sensız geldi. Güneşin batışına yakın sarı yaprakların kuytu gölgesi güneş ile birlikte kaybolup gidiyor..

Başa Dön