Şiir > Yaşam
üzgün
Sonbahar ve Sen
Sonbahar yıne sensız geldi. Güneşin batışına yakın sarı yaprakların kuytu gölgesi güneş ile birlikte kaybolup gidiyor..
karamsar
İnan Tetiği Çekmezdim...
İNAN TETİĞİ ÇEKMEZDİM... / İstanbul geceye bürünmüştür / Broadway’de bir
nostaljik
Güneş hep var olacak...
Eğer bir gün gerçek sevgiden koparsan / Anıların canlanır buruk bir acı olur
olumlu
Yaşamak
yaşamak, / evrene kök salarcasına, coşkulu, özlem dolu, rengarenk sevgileri hissederek; yaşamak / ırmaklara, göllere karışırcasına;
nostaljik
Uyanış
**Aslında sessizlik unuttuğumuz bir erdemdi , karanlığın ardına katran karası karanlığın arkasında sakladığımız bir hazineydi... prefix
üzgün
İnsan Zehirlenmesi
-perihan mağden'e / İçinde yaşadığım zamanlar mı, / yoksa bu zamanları paylaştığım / insanlar
üzgün
Kahırlı Gün
Sancılı uyandığım günlerden biriydi / Yüreğimin façasını bozdu o akşamüstü / Çaresiz çok sesli bir koro
düşündürücü
Hayatın Bir Notası Eksik....
Hayat bir beste misali, / Ama bir notası eksik bu bestenin hep.