Kendini can sanıyor can canana gidecek
Deryada susuz balık su olmasa nedecek
Yürek uçurum başı ha düştü ha düşecek
Kalem kağıda ağlar kağıt ona ağlamaz
Yürekte sessiz çığlık duyan yoktur sesini
Son demini yaşıyor kesiyor nefesini
Tırnakları yırtacak göğsünde kafesini
Kalem kağıda ağlar kağıt ona ağlamaz
Bozbayır da uçuşan toz buluta karıştı
Kılıç kınından çıkıp kalem ile yarıştı
Ağaç idi özleri bir biriyle barıştı
Kalem kağıda a
Anasayfa
