|
Bitmeyecek Mektup
(İdil Öztep) 29 Kasım 2004 |
Sevgi ve Aşk |
| |
 Hayatımda ilk defa cin-tonik içiyorum şerefine... Ne acı tadı, tıpkı sen gibi, tıpkı sana yazdıklarım gibi! |
|
|
Beyaz Gökçe'ye.
(İdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
İlişkiler |
| |
 Koskocaman 4 sene oldu bitanem. Yeri geldi ağladık, yeri geldi güldük... Hep seninleyim güzelcim. |
|
|
Leylek Dede...
(İdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
İtiraflar |
| |
 Yazdığım şeyi bırakıp "Leylek dede'ye mektup" başlığı altında hayatımı ve yaşadıklarımı yazmaya başladım. |
|
|
Sevgi tanımı...
(İdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 o sana acıların en büyüğünü tattırıyor, /
sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan; /
boşuna aldatma kendini... |
|
|
Bugün çok sıkılıyorum.
(İdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
Yaşam |
| |
 Hani susarsın ölümle karşılaşmış gibi. Tebessüm bile fazla gelir suratına, gözlerin dahi parlamaz. |
|
|
Neden çok sinirliyim?
(İdil Öztep) 10 Haziran 2002 |
Toplum ve Birey |
| |
 Sokakta yürüyorum. Bir yere gitmem lazım fakat yolu bilmiyorum. Orada duran polise soruyorum. Cevabı ise hepsiyle aynı; "Aha şurdan!" |
|
|
Rüya[1]
(İdil Öztep) 6 Haziran 2002 |
Düşler |
| |
 Uzaklaşmak istiyordum besbelli... Gitmek, kaybolmak istiyordum. Daha fazla dayanamazdım... |
|
|
Rüya[2]
(İdil Öztep) 5 Haziran 2002 |
Düşler |
| |
| Tekrar sarılıyorum kendime ve gözlerimi kapatıyorum. Açtığımda yanımda buluyorum seni. Bana bakıyorsun... |
|
|
Öylesine Bir Gün
(İdil Öztep) 2 Haziran 2002 |
Yaşam |
| |
| Bazen kendimi severken buluyorum. Aferin diyorum benliğime, ben oluşuma... |
|
|
| Bir anda sokaklar susacak, insanlar kaçmaya başlayacak. Sadece yağmurun ılık sesi duyulacak boş caddelerde.. O sırada bulutlar açılacak ve gökkuşağı sahilde ellerini açmış dönen, aynı zamanda şarkısını söyleyen kızın üzerinde belirecek. Kız havalanmaya, gökkşağına ulaşmaya başlayacak. Sonra gökkuşağının üzerine oturup, tüm sevdiği insanlara gülümseyecek... İşte o kız "BEN" olacağım...
|
|
