İçimdeki çocuk ben / Geçirdi beni benden / Arlanmaz yaşlı

yarım bıraktığım şiiri tamamlamak için / geleceğim demiştin / giderken

Bir Eylül yağmuruydun, / avuçlarımda biriktirdiğim, / içtiğim…

"Arap Kuteybe / "Ey İman edenler! / Kafirlerden

çok yorgunum sevgilim, salıver de gideyim / suçsuzluğu itiraf ettikce suçlanmaktan

sorgulanamaz kavuşmalar yitmiş / ıssız limanda / küskün hıçkırıklar duyulmakta…

küçücük dünyamda büyümeyi bekledim / büyüyüp olgunlaşmak için sabrettim, direndim /

Sen gittikten sonra neler oldu, biliyor musun? / Ağır bir yüke dönüştü sensizlik

Kim demiş, / çapkınlığı sadece erkekler yapar diye... / Evin

“Kardeşinle mi, abinle mi? Ali Elmas senden epeyi yaşlı da...”
“Yok. Onbir yaşında o...”

Fiko ve diğerleri aşağıdaki ölü eşkıyanın ve Alican’ın başında toplanmışlardı, adamı yanına geldiğinde adamın önüne dikilip, yerdeki ölü bedenleri işaret ederek, öfkeyle bağırmaya başladı:

"Ben bir fotoğraf albümüyüm. Kafamın içinde, hiç değişmeyen, kimisi silik, kimisi derin izleri olan canlı yüzler taşıyorum. Binlerce

İş saatlerimin dışındaki vaktimin tamamını Nuri ile geçiriyordum. Kendisine bir elektronik solo gitar ile elli wattlık bir amfi almıştı. En büyük hayali bir orkestra kurmaktı. Kambersiz düğün olmayacağına göre, orkestrasında benim de bir yerim vardı elbette. Ben, orkestranın bas gitaristi olacaktım. Başlangıçta, bas gitarın ne menem bir şey

Gülbahar çaresizlik içinde etrafına bakındı. Gözüne kestirdiği bir kayayı yerinden oynatıp, kucaklayarak yerden kesti, dizleri hizasında yar kenarına getirip aşağı attı. Attığı kaya hedefine ulaşmadı, teröristin başı yanında öteki kayalara çarparak parçalandı.

Babam, elinde benim tasdiknamem ile ablamın Eskişehir Doğumevi Hastanesine tayin olunduğuna dair bir yazıyla, Ankaradan doğruca Seyitgaziye gelmişti.

Adam uzanarak, çığlıklar atan Alican’ı Gülbahar’ın elinden aldı.

Esin ablamı az kalsın tanıyamayacaktım. Daha altı, yedi ay öncesine kadar sadece genç bir kız olan ablam, şimdi o havasından uzaklaşarak müthiş bir kadın olmuştu. Çoraplarından elbisesine, vücut hatlarından kuaför eli değmiş boyalı saçlarına kadar her şeyiyle dört dörtlük bir kadın

Gülbahar, bir an eşelemeği bırakarak yukarı doğru kulak kabarttı.
Alican korkarak, “N’oldu?” diye fısıldadı.

Lavabo üstündeki aynada yüzümü gördüğümde, gördüğüm morarmış, kızarmış, patlamış, kanamış et parçaları sinirlerimi bozdu, başladım kikirdeyerek gülmeye. Musluğu açmış, avucumu suyla doldurarak suratıma çarpmıştım ki, bu darbeyle canım acıyınca daha çok gülmeye başladım.

Sabah yememiş, içmemiş, beni aileme ihbar etmişti. Annem bir telaş içinde çıkıp geldiğinde henüz uyuyordum. Geldikten sonra öyle bir yaygaraya başlamıştı ki, sağır sultan dahi olsam uykuyu sürdüremezdim; ben de suçüstü olma telaşıyla yataktan fırlayarak uyandım.