Sevgili günlüðüm merhaba ✨
Merhaba biriciðim, merhaba kadim dostum, merhaba✍🏻

Sen günlükten öte bir yerlerdesin benim gözümde ve gönlümde… Her solukta sana özlem duyuyorum bil istiyorum. Acaba sana aþýk mýyým neyim?
Bu yüzden mi; gönlüme tüm giriþler yasak acaba? Aaaaaa evet evet; yazarken anladým ki tutkuyla baðlýyým sana… Bahtiyarým Allahtan daha ne isterim.

Aynamsýn benim… Ýçimi dýþa aktaran sevgilisin yüreðimde.

Bana ne denli büyük bir iyilik yaptýðýnýn, farkýnda mýsýn acaba sevgili günlüðüm?

Beni; gelmiþ ve geçmiþ, kendini arayan, kendini bulmaya ramak kalmýþ þanslý insanlarýn içine yerleþtiriverdin bunun farkýnda mýsýn peki ?

Deðil isen; sana teþekkür ederim ve farkýnda olmaný dilerim…

Kalem tutan ve kaleme yakýnlýk besleyen eller bunun önemini iyi bilir… Önce Rabbimize teþekkür edeyim Hamdolsun Allahým verdiðin tüm nimetlerine teþekkür ederim… Ve benim isteyipte; Senin, vermediðin þeylere daha çok teþekkür ederim…
Günlüðüm için de ayrýca çok çok teþekkür ederim Allahým.

Allah herkese günlük yazabilmeyi nasip etsin inþaallah.

Bir de duruþun var ki gönlümde sorma gitsin. Özlem desen, yazmadýðým zamanlarda burnumda tütüyorsun.

Yoðunluðumuzun bitimine þurada Haziran’a ne kaldý?

Allah nasip ederse ondan sonra gece, gündüz birlikte sabahlar, birlikte akþama erenlerden oluruz ✍🏻

Gecelerimi gündüze katlarým. Çok vakitler geçireceðiz seninle çok biraz daha sabýr…

Zamanýn içinde kaç kere kaybolduk seninle diye bi düþünüverdim bugün…

Yýllardýr zihnimizi saatin tik tok sesiyle baþbaþa býrakýpta, koþar adým uzaklaþmýþta ne iyi etmiþiz zamana inat…

Ara sýra da tutamadýðýmýz zamaný, en azýndan çanta gibi elimizde gezdirerek yüreðimize esenlik zinciri eklemiþiz.
Alnýndan öpüyorum günlüðüm, alnýndan ve iki kara gözlerinden öpüyorum.

Öte yandan;
mübarek Ramazan ayý’da bitiyor iþte… Çok güzellikler yaþadým ayný zamanda, çocuklarým yokken yanýmda çokta yalnýzlýk çektim.

Bu kadar yalnýzlýða alýþýk deðilim ki ama ben…

Yaþadýðýmýz muhite alýþtým, sakinliðine, güzelliðine, aðaçlarýna, gökyüzünü açýk alan farkla görüyor; yýldýzlarý say desen hepsinin yerini elimi zarif bir þekilde gökyüzüne uzatarak, iþaret parmaðým ile gösterebilirim biliyor musun? Gel gelelim selamsýz, sabahsýz komþularada alýþtým, ne kötü bir alýþkanlýk oldu benim için.

Ýþte o komþusuzluk ki; Fatih’i, komþularýmý aratan çýlgýn bir yalnýzlýk duygusuyla sarsýldým bu Ramazan ayýnda…
Camda beyaz tülbenti baþýnda, ezaný bekleyen Emine teyzeyi, ezan okundu mu diye birbirine soran komþularýmý, en çokta alt katýmýzda oturan Fikriye teyzeyi özledim.

Efendim sevgili günlüðüm ✍🏻?
Münevver teyzeyi özlemedim mi diye soruyorsun? Elbette ki çok özledim, onun yeri çok baþka komþu annem benim… Allah gani gani rahmetler eylesin.

Ölüm minik bir ayrýlýk ve bir son olmamasýna raðmen Ramazan ayýnda doluyor iþte gözlerim, Annem, Babam, Münevver teyze geldikçe aklýma, hele bir de çocuklarým yoksa yanýmda; çokça doluyor gözlerim sevgili günlüðüm.
Çokça doluyor, yuvarlak ve enine yaþlar yanaklarýmý yol geçen haný etti, aþaðý hep aþaðý süzülüyor.