Hayat doluyken, vadiler dolusu altının, malın mülkün, hırs ve emelin dolduramadığı o eli, nasıl da dolduruvermişti toprak... Ve kıskıvrak sarınca etrafını, karnı patlarcasına doymuştu da “tamam, yeter” bile diyememişti. İş bu kertede bitseydi, mesud sayacaktı kendini el sahibi. Sonra, aynen ağaç kurdunun tahtayı kemirmesi gibi toprak da etini

Sabır bir dervişin azığıdır derdi babam. Ve acele kararlar en büyük felakettir insanoğluna. Dişi kırıldığında bile “Onları affet Allah’ım” diyen bir peygamberin ümmeti için anlamak zor değil…
Sabır…

Tasavvuf dinimizde Hakk’a ve hakikate götüren yollardan biridir.Tasavvufta sohbet mühim bir akidedir.Şeyhler,sohbet kanalıyla müritlerin kalbine sirayet eder.Dinî ve tasavvufî hakikatleri bu yolla muhataplarına iletirler.

asıl yalnızlığa ne kadar hazırız?..

yazılarımın arasından seçtiğim bu metin toplumda gördüğüm çarpıklıklara karşı bir iç çekiş olarak ruhumdan islenmiştir...

Güneşli bir havaydı. Biz terliyorduk. Bahriye’nin oğlu Özgür vardı yanımda. İşportada o gün işler kesattı. Bizim evin arka balkonunda oturmuştuk. Özgür’le, karşı evin balkonundaki kız bakışıyorlardı. Kapı çaldı sonra... Kapıda bekleyen Lut’tu. Sakalları, pamuk gibi olmuştu kesmeyeli. Araba fabrikasına yaptığı iş başvurusu sakallı olduğu için kabul olmamıştı üstelik!

İnsanlığın en eski meselesi

...Birde hüznü bırakmalıydım sana.Gülsen de makberde açmış güller kadar mahsundun.Kutlu Dağ'ı tırmandıktan sonra içtiğin zemzem kadar berrak...

Nasıl?
Ne Zaman ?
Kim?

Ebabil kuşlarının bıraktığı taşların üzerinden az bir zaman geçmesine rağmen Mekke’deki bereketsiz hayat Mekke sokaklarında ve bilahare küre-i arzda kol gezmekteydi.
İnsanlık adına ne varsa toprağın altında kalmış, toprağın üstü cehaletin pençesinde kıvranmaktaydı.
Şan, şöhret ve itibar henüz adı konmamış kapitalizmin kurallarına bağlanmıştı. Paran

Türkler tarihin şahit olduğu eşsiz bir millettir.Bu iddia kuru bir lâftan ibaret değildir.Şanlı ecdadımız,İslâm’la mücehhez olan Türk’ün neler yapabileceğini defalarca göstermiştir.

Hiç yaşamadığım huzuru yakalamayı başardım...

Dünyaya gelen her insanın belli görev ve sorumlulukları vardır.Hiç kimse başıboş değildir.Hepimiz belli gayelerle yaratılmışız.Onun için insan en değerli varlıktır.Kendimize bu açıdan bakarak büyüklüğümüzün farkında olarak yaşamalıyız.

Onun kisvesine bürünememenin kasveti çöktü gönlüme; omuzlarım biraz daha eğildi. Fakat o da ne? "La Tahzen!" dedi gönlüm ve gözyaşlarım ona eşlik etti. Kısa(!) bir müddet sussa da yüreğim, artık dirilmişti...

Aşka aşık oldum, aşkı öğrendikten sonra. Tıpkı aşkın kimyası gibi. Kimya Hatun gibi. Bana aşkı öğretti Kimya. Onunla birlikte bende yaşadım o aşkı. Ancak o Aşka ulaştırana yani Şemsine kavuşmuştu.

Bu metin, Nur Suresi'nden bir ayetle başlayarak kötülüğün adımlarını takip etmenin tehlikelerine dikkat çekiyor. Küçük gibi görünen günahların nasıl büyük çöküşlere yol açabileceğini anlatıyor. Özellikle sigara kullanımını israf olarak nitelendirerek, bunun İslami açıdan sakıncalarına değiniyor. İsraf edenlerin şeytanın yolunda olduğunu vurgulayan ayet ile desteklenen metin, manevi değerler çerçevesinde

beklenen gün için çekilen bir çiledir inşaallah

Hayat, içsel karmaşalar ve dış arayışlar arasında bir yolculuktur. Gerçek huzur, dünyevi meşgalelerden değil, insanın Yaratan'ına yakınlığından doğar. Zariyat Suresi'ndeki "Ben, cinleri ve insanları bana ibadet etmeleri dışında yaratmadım" ayeti, varlığımızın asıl amacını hatırlatır. İçimizdeki fırtınalar, ancak Allah'a olan kullukla dinebilir. Gerçek mutluluk, içimizde saklı olan ilahi bağlantıda

Velhasıl-ı kelam, elimizdekiler bunlar Efendim ve Selamün aleyküm ben ahirzaman genci!
Ha bir de ben varım işte. Seni çok sevip ''canan '' olamasam , dünyanın oyuncağı haline gelip
''zahid'' olamasam da Sen'in Haticen olabilsem olur mu ey sevgili?Haticen olmak istiyorum çünkü biliyorum